Ang isang "Pawang Kalokohan" na napunta sa "Pakiramdam na hindi Maintindihan" hanggang sa nasabing "Mahal ko na sya" ngunit napunta na lamang sa salitang "Waring di kayang Sabihin isinisigaw ng Puso kahit na kaytagal"
Si Maezelle ay isang mag aaral ng Adriel University o AU, ang isa sa pinakakilalang unibersidad sa buong Cavite. Siya ay biktima ng bullying noong siya ay nasa grade 7 pa lang. Nang dahil sa insidenting yun ay mistulang nagbago ang kanyang ugali, ang dating masayahin sa klase ay naging tahimik at walang kibo. Napuno sya galit at paghihinagpis , at ang naisip nyang paghihiganti ay ang mas higitan pa ang mga taong nanakit sa kanya, kung kaya't wala syang ginawa kundi ang mag aral ng mag aral at magpakitang gilas upang ipakita na hindi na sya katulad ng dati na mahina at nilinang niya pa lalo ang kanyang sarili. Ipinakita na iba na siya sa dating Maezelle na kilala nila.
Hanggang sa may isang "Draven" na nahulog at napa-ibig kanya. Nagpapansin at inaasar ngunit tila waring Maezelle ay walang pakiramdam. Hanggang sa sila'y nagkahiwalay, tila puso nya (Maezelle) ay nakadama ng pagkukulang. Ang dating matatamis na ngiti ay lumisan na, ang dating bond ay nawala na. Hanggang sa nasabing mahal "niya" na ngunit sa kasamaang palad mayroon nang "iba". May nararamdamang kaunting pag asa ngunit, ang tanong kakapit pa ba?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.