•°°°°°• Akbabalar sinsi hayvanlardır. Öylece etrafta gezip kendilerine masum ve aciz yemler ararlar. Sonra buldukları yemle biraz oynayıp küçük hamlelerle onları daha da güçsüzleştirirler. Ve bam! Açlıktan gözü dönmüş sırtlan gelir ve avı öldürür. Akbaba ise kendine düşen en büyük payı alır ve yoluna devam eder. Böylece akbabalar ne kendini yorar ne de aç kalır... Peki burada katil olan sırtlan mı suçludur yoksa onu öldürmesi için her şeyi yapan akbaba mı? Ah! Belki de bütün suç yemdedir. Sonuçta akbabaya inanacak kadar saf ve sırtlana karşı koyamayacak kadar güçsüz olmak ölümü kendi elleriyle çağırmaktır öyle değil mi? •°°°°°•Todos os Direitos Reservados