
Tutkunun dansı dudakları Gecenin siyahında saçlarına dökülür beyaz inciler Dumanın şehvetli yükselişi belirir gri gözlerinde Şehvetin daimi takipçisi hafif hokkalı bir burun.. **** Bu son yaz yağmuru ıslanmadan olmaz Ay ışığında bir gün gökyüzünde dalıp giden sonsuzluk Resmine anlattığımda aşkımı, ağladım Lâkin hep zordu hıçkırıklar ölüm rüzgarı eserken inceden Aklına gelenler yüreğine düştüğünce Sevebilir mi insan hiç sesini duymadığı birini? ****All Rights Reserved