RUHUMDAKİ YANIK İZLERİ

Bir ruhun canı ne kadar acıyabilirse, benim ruhumun canı o kadar acıyordu.

"Senin bu dünya üzerindeki cehennemin olacağım ve yemin ederim, sana yaptıklarım için bir an bile pişmanlıkla dolup taşmayacağım,"gözlerinde, bir çift mezar vardı.O mezarların ikisi de dolu, ikisi de acıydı."Görmeye bile tahammül edemediğim yüzündeki en küçük bir gülümsemeyi bile; anında yakıp kül edeceğim, ve her gülümseyişinde, aklına yalnızca bir çift siyah gözün gelmesini sağlayacağım."

Vuslat, Ateş Yakut'un hayatına girmesiyle acının tanımını iliklerine kadar öğrenmiş, ruhunu; durdurulamaz bir yangının tam ortasında bulmuştu.

O yangında yanan Vuslat olsa da, ölen; yalnızca Ateş olacaktı.