gün ışığına sinen kadının boğazına sancan kurşuni gül gövdesi

tamamlandı.

"karanfil," dedi alnını alnıma yaslayarak, "kafanın içinde dönüp duran şeytanları susturacağım. onların yerine geçmek mecburiyetinde kalsam bile, onları susturacağım."

nefesi dudaklarıma vurduğunda gülümsedim, "Bay Süleymanov," dedim, "ay 23'e vardığında, günbatımında bir şeytan doğuracağım. beni bulduğunuz gece tanrı rahmime küçük bir şeytan bıraktı. beni tanrı'dan, beni rahmimden koruyamazsınız."/23