به تیغه چاقو که آغشته به خون سرخ و سرزنده بود خیره شدم قطرات خون بر زمین خشک و خاکی می چکید، دستم را به سمت آن گوی بلورین که زیر پارچهی سیاهرنگ حریر آسمان میدرخشید، گرفتم ماه... آن لحظه فهمیدم، این فقط قلبم نیست که سیاه و آلوده است دست های من هم مانند قلبم گناهکارند آری گناهکار! •*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*• لطفا حمایت کنید ^-^𔓘All Rights Reserved