03.02.2021 Vazgeçme düşüncesi zihne bir kere düştü mü, yokluyordu bütün gerçekliklerini. Yavaş yavaş yapmıyordu, canını acıtacak kadar hızlı ve sert yapıyordu ama sen yavaş yavaş hissediyordun. Zihni ele geçiriyordu, başka düşüncelere dalmana izin vermiyordu ve sen tamamen her şeyden vazgeçene kadar tırnaklarını düşüncelerine batırıyordu. Düşüncelerinden kan yerine kötü anıların akıyordu. O düşünceyi harlayan bir sürü olay oluyordu ve o olaylar da kendilerini o anlarda hatırlatıyordu. O an fark edemesen de zihninin kuklası oluyordun. Ama şöyle bir gerçek vardı ki, kendi zihnim benim kuklamdı ve ben onu parmaklarımın arasında oynatabiliyordum. 🌸 Tüm hakları saklıdır.