Sonsuz

Bu hikayede her şey sonsuzdu. Acılar da, mutluluklar da, gözyaşları da, gülümsemeler de, hayal kırıklıkları da. Sonsuz kavramını hayal edemiyorduk belki de. Ama iliklerimize kadar yaşıyorduk. Sonsuzluğun içinde kaybolup gidiyorduk. Sonsuz bir umutla yaşıyorduk her zaman. En umutsuz anımızda bile bir umudumuz vardı hep. Mucize...Çünki en umutsuz umut mucizeydi. Ama o da bir umutdu değil mi? Her zaman hayatta küçücük de olsa bir umut vardı, değil mi? Her nefes alışımız bir umutdur zaten. Yaşadığımız her saniye ikinci bir şansdır. Ve her şans bir umutdur. Bu umut mucize olsa bile...