Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έλεγα.. Θα γινω γιατρός,θα βοηθάω και θα σωζω ζωές αλλά τελικά δεν τα κατάφερα μέχρι στιγμής κατάφερα όμως και έγινα μια νοσηλευτρια, δεν έφυγα από τον στόχο μου, πάλι σε ένα νοσοκομείο κατέληξα, με ασθενείς, σωζω ζωές, βοηθάω τον κόσμο, τους δίνω την αγάπη που χρειάζονται, είμαι εκεί στον πόνο τους, είμαι εκεί για να τους βοηθήσω, αγαπωντας πραγματικά αυτό που κάνω, κάθε μέρα είναι διαφορετική κάθε μέρα είναι μια άλλη μερα, γιατροί που υποτιμούν νοσηλευτές αλλά όπως έλεγε μια καλή καθηγήτρια μου.. Ο γιατρός δεν είναι τίποτα χωρίς έναν νοσηλευτη και ο νοσηλευτης δεν μπορεί χωρίς τον γιατρό.. Είναι μια αλυσίδα.. Λοιπόν εδώ στο καθημερινό καθήκον.. 🥰
1 part