Bir adam düşünün soğuk ve buz misali, bir kadının esiri.Bir kadın düşünün geçmişini ararken bulduğu adamı, belkide şu an nefes almasının sebebi olan adamı... Kadının geçmişine ait olan günlük kayıptı, belkide adamdaydı... Hissettiği soğuk artarken nefes alış verişi azalan kadın hafifçe gözlerini yumdu, sadece karanlık bir selüet gördü ve buz kesilmiş bedenindeki hafif sıcaklığı...
Bazen bir boşluk tüm bedenimi ele geçirir, sorgulamaya başlarım kendimi hatırlayamadığım geçmişimi, ve onu düşünürüm beni kurtarıp hayata bağlayan adamı, şimdi yoktu onu bırakıp yeni bir hayat kurmak istemiştim, ama başaramıyordum, her yer de gözlerim onun varlığını, soğuk ama karanlık olan gülüşünü, beraber geçirdiğimiz 6 ayı, yoktu geri gelmiyicekti belkide, ama sorularım cevapsız kalmıştı, geçmişim de ondaydı belki, bir notla bıraktım onu...
"Özgür ben sana minnettarım herşey için ama daha fazla kalamam senle gittikçe daha çok bağlanıyordum sana ben sadece geçmişimi bulmak istedim, affet beni, hoşçakal"
Konu:
Bir hemşire işine yine her zamanki gibi geç kalır ve patronu onu işten kovar, hemşirenin Nehir diye bir arkadaşı vardır ve ona iş ilanı verebileceğini söyler. Hemşire eve geri döndüğünde akşama kadar iş arar fakat bulamaz, bu yüzden de arkadaşı Nehirin dediği gibi iş ilanı verir...
İşte her şey o ilana cevap geldikten sonra başlar.