Kilidi Kaybolmuş Anılar

Hayat... Kandırırdı.

Yaşıyorduk, evet. Ama neyin içinde? Bu dünya benim miydi? Yoksa birinin kurduğu programlı bir hayatın içinde miydim? Doğrular... Kime göre doğruydu?

Gerçekler, kime göre sırdı?

Ben, Liya Demiray. Yaşadığım sandığım hayatta uyuyordum. Rüyalarım ve kabuslarım bittiğinde, uyandım. Gerçek bir hayatın tam ortasında açtım gözlerimi. Emeklemeye vaktim yoktu. Yürüdüm. Bomboş yollarda, bomboş halimle.

Ben, Liya Demiray. On sekiz yaşında yeniden doğmuş, henüz dört yıllık anılar biriktirmiş bir kız. Gerisi yoktu, geçmiş yoktu. Her şeyin üzerine bir kilit çekmiştim. Onlar, Kilidi Kaybolmuş Anılardı. Kanıyordu, yakıyordu ama... Dermanı, çaresi yoktu.

Hayatta kimi insan soğuk, kimisi sıcak olurdu. İnsanlar ise neden sorusunu burada kullanmazlardı. Yargılamak akıllarına gelen ilk şey olurken, bir sebebi olacağını düşünmeyi zor görüyorlardı.

Oysa ben, içim yanarken soğukluğumda kurtarıyordum kendimi.

Ama anlamıyorlardı.

Bir kişiye kadar...

Nedenleri ortaya koyan, o adama kadar.