SEZİŞ-AYIN ETKİSİ
  • Reads 318
  • Votes 90
  • Parts 3
  • Reads 318
  • Votes 90
  • Parts 3
Ongoing, First published Sep 06, 2020
Beklemek...

    Zaman...


 "Saçlarından,gözlerinden,benden iyi duran sözlerinden senden benden bahsetmem lazım kim varsa umudunu kaybedenlere sevgilim. Bahsetmeliyim ki seni yaşatayım,bahsetmeliyim ki seninle yaşayayım.bahsetmeliyim ki nefesim daha fazla tükenmesin,bahsetmeliyim ki umudum gün geçtikçe daha fazla solmasın.Evet dönmeyeceksin biliyorum.En acısıda bu aslında;
    Dönmeyeceğini bile bile beklemek,dönmeyeceğini bile bile sevmek." dedim ve bir yandan ağlayarak tebessüm edip devam ettim içimdeki aysarın sesine.
  

   "Biliyorum herkes tarafından aciz görünüyorum şuan Sonuçlarını bildiğim halde vazgeçmeyip,savaşıp kendimi tükettiğim için.Ama varsın benim hayatım mahvolsun.Varsın benim yaşamım kesilsin.Ama herşeye değer.O benim nefesim,o benim yaşama nedenimdi. Ama son 5 senedir yaşamıyorum ben.Çünkü o 5 senedir yok,o gitti.Ben bir hata yaptım ve son 5 senedir bu hatanın yükü beni gün geçtikçe nefessiz bırakıyor artık."Diye devam ederken bir hıçkırık daha koptu artık ağlamaktan  acıyan boğazımdan.....

   

     Ben AYSAR DOĞAN işlediğim hatanın bedelini en ağır şekilde ödüyordum.Ve bu hesap verme zamanımda bana eşlik eden tek şey kafamda beni yöneten sesti.Kimse bu sessizliğime ortak olmak istemiyordu.Bende bugün bir kibrit çaktım.
   

   Ve zaman içinde bedellerin hepsi tek tek ödenecekti...





___________________________________________________


    Evet arkadaşlar bu kitap benim ilk heyecanım,hayallerimi özgür bıraktığım ilk  maceram.Bu macerada yanımda olmaya hazır mısınız?
All Rights Reserved
Sign up to add SEZİŞ-AYIN ETKİSİ to your library and receive updates
or
#170bağ
Content Guidelines
You may also like
ADEL by KbraKii
27 parts Ongoing
Telefon dört beş defa çaldı. Acmayacağını düşünüp kapatacakken telefonu açtı ve hemen ardından sesi duyuldu. "Ne oldu?" Sesi yeni uyandığını belli edercesine boğuk geliyordu ama sesindeki endişe de farkediliyordu. "Kusura bakma uyandırdım seni." "Ağlıyor musun sen?'' Telefonun arkasından hışırtılar gelmeye başladı. Galiba yataktan doğrulmuştu. Hıçkırdım. "Biriyle konuşmaya o kadar ihtiyacım var ki." " Ne oldu, niye ağlıyorsun? " "kusura bakma." " Rahatsız etmiyorsun beni bebeğim." Ardından tekrar konuştu. "Hadi bana neden ağladığını söyle." Sesi çok yumuşak geliyordu. Yeniden hıçkırdım. "kendimi çok kötü hissediyorum." "Neden... Neden kötü hissediyorsun güzelim hadi söyle. Benimle böyle yumuşak bir tonda konuşmaya devam ederse daha çok ağlayacakmış gibi hissediyordum. "Kabus g-gördüm ." Ve yine hıçkırdım. Derin bir nefes verfiğini hissettim ardından sesini duydum. "Şşşt ağlama bebeğim tamam. Sadece bir kabus geçti." " A-ama ben annemle babamı gördüm." Verecek bir cevap bulamamış olacak ki konuşmadı. İçimi çeke çeke ağlamaya devam ettim . Böyle ağlamam onu daha da gerdi bunu onu görmesem de hissettim. "Yavruma tamam. Öyle ağlama tamam güzelim geçti. " Sesi artık ne yapacağını bilmiyormuş gibi çıkıyordu. "Onları... çok özledim." "Biliyorum çok özledin biliyorum ama böyle ağlarsan ben mantıklı düşünmem tamam mı? Ağlama." Kendimi tutmaya çalıştım ve oda bunu fark etti. "Sakin ol, derin derin nefes al . " Dediği gibi yapıp nefes almaya başladım . Sakinleşmeye başladığımı hissediyordum. "Aferin güzelime." ___________________________________________ Uyarı: Bu kitap, şiddet, travmatik deneyimler +18 unsurlar küfürlü konuşmalar veya diğer duygusal olarak zorlayıcı ögeler içerebilir. okurların her biri için farklı bir etki yaratabilir. İçeriğin, gençlerin ve yetişkinlerin duy
GECENİN İZİ by hisssizyazar
45 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
ADEL cover
 (Liyan) Gerçek Aile DÜZENLENECEKTİR  cover
Mafya'nın ki cover
TEK GECE (TAMAMLANDI) cover
GECENİN İZİ cover
GÖNÜL KİRASI  cover
otuz beş| yarı texting cover
GÜNCE | Gerçek Ailem cover
MAZHAROĞULLARI cover
Güneş Tutulması  | Yarı texting  cover

ADEL

27 parts Ongoing

Telefon dört beş defa çaldı. Acmayacağını düşünüp kapatacakken telefonu açtı ve hemen ardından sesi duyuldu. "Ne oldu?" Sesi yeni uyandığını belli edercesine boğuk geliyordu ama sesindeki endişe de farkediliyordu. "Kusura bakma uyandırdım seni." "Ağlıyor musun sen?'' Telefonun arkasından hışırtılar gelmeye başladı. Galiba yataktan doğrulmuştu. Hıçkırdım. "Biriyle konuşmaya o kadar ihtiyacım var ki." " Ne oldu, niye ağlıyorsun? " "kusura bakma." " Rahatsız etmiyorsun beni bebeğim." Ardından tekrar konuştu. "Hadi bana neden ağladığını söyle." Sesi çok yumuşak geliyordu. Yeniden hıçkırdım. "kendimi çok kötü hissediyorum." "Neden... Neden kötü hissediyorsun güzelim hadi söyle. Benimle böyle yumuşak bir tonda konuşmaya devam ederse daha çok ağlayacakmış gibi hissediyordum. "Kabus g-gördüm ." Ve yine hıçkırdım. Derin bir nefes verfiğini hissettim ardından sesini duydum. "Şşşt ağlama bebeğim tamam. Sadece bir kabus geçti." " A-ama ben annemle babamı gördüm." Verecek bir cevap bulamamış olacak ki konuşmadı. İçimi çeke çeke ağlamaya devam ettim . Böyle ağlamam onu daha da gerdi bunu onu görmesem de hissettim. "Yavruma tamam. Öyle ağlama tamam güzelim geçti. " Sesi artık ne yapacağını bilmiyormuş gibi çıkıyordu. "Onları... çok özledim." "Biliyorum çok özledin biliyorum ama böyle ağlarsan ben mantıklı düşünmem tamam mı? Ağlama." Kendimi tutmaya çalıştım ve oda bunu fark etti. "Sakin ol, derin derin nefes al . " Dediği gibi yapıp nefes almaya başladım . Sakinleşmeye başladığımı hissediyordum. "Aferin güzelime." ___________________________________________ Uyarı: Bu kitap, şiddet, travmatik deneyimler +18 unsurlar küfürlü konuşmalar veya diğer duygusal olarak zorlayıcı ögeler içerebilir. okurların her biri için farklı bir etki yaratabilir. İçeriğin, gençlerin ve yetişkinlerin duy