Farklı olmak, şuan herkesin övdüğü şey bu. Farklı ol, farkını göster!
Peki farklı olmak güzel mi sanıyorsunuz?
Herkesin sıradan görüpte sıkıldığı hayatı başkası için ne kadar özenilecek bir şey olabileceğinin farkında değil misiniz?
Arada sırada mesajlaştığınız bir arkadaşının olması, dışarı çıkıp gezebileceğin, bir kafede oturup neşeyle sohbet edeceğiniz arkadaşlarınızın olması ne büyük nimet değil mi? Yoksa siz bunları normal mi görüyorsunuz?
Sıradan olmak için çoğu şeyini feda edebilecek, normal olmayı her şeyden çok isteyen 'farklının' hikayesi....
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."