MİSİLLEME (+18)
  • Odsłon 8,113
  • Głosy 636
  • Części 13
  • Odsłon 8,113
  • Głosy 636
  • Części 13
W Trakcie, Pierwotnie opublikowano wrz 07, 2020
Dla dorosłych
Geçmişinden sıyrılamayanlar bir kafesin içinde yaşamaya mahkûmdur. Önemli olan o kafesi nasıl şekillendirdiğindir. 

Benimkinin parmaklıklarının her bir köşesine intikam yeminim kazınmıştı.

Dün bir küçük kız çocuğuydum, bugün Yazgı Deha Yaman.

Dün ölüydüm, bugün azrail...

Dün katildim, bugün yine katilim...

Dün kendim için öldürüyordum, bugün 'onun' için...

O...

Hayatı bana emanet edilen adam..

O...

Canım pahasına canını korumak için çabalarken canım olan adam...

~~~~~

PROLOG:

"Peşimde dolanmayı ne zaman bırakacaksın sen?"

Kızgın sesi dudağımın sağ köşesinin kıvrılmasına neden olurken ona meydan okuyan bir bakış attım. "Kurşunların kıçında patlamasını istemiyorsan, yaklaşık beş ay boyunca hiçbir zaman."

"Gidip ojeni falan sürsene sen, böyle işlerle uğraşana kadar..." diye homurdandı arabaya binmeden hemen önce. Pes eden taraf o olduğu için hissettiğim zafer duygusuyla şoför koltuğuna yerleştim bende. En sonunda bana karşı kazanamayacağını anlamış gibi görünüyordu.

Dikiz aynasından ona bakarken arabayı çalıştırıp evin büyük bahçesinde ilerlemeye başladım. Evin garajından bahçe kapısına kadar olan mesafe yaklaşık beş dakikaydı.

"Gel bir anlaşma yapalım..." diye alay ettim o arka koltukta tableti ile ilgileniyormuş gibi yaparken. Tableti ile ilgilenmediğini biliyordum. O nohut tanesi kadar olan aklından, beni vazgeçirmek için yeni planlar geçtiğini biliyordum.

"Sen ojelerimi sür, ben seni hayatta tutayım..."
Wszelkie Prawa Zastrzeżone
Zarejestruj się, aby dodać MİSİLLEME (+18) do swojej biblioteki i otrzymywać aktualizacje
lub
Wytyczne Treści
To może też polubisz
To może też polubisz
Slide 1 of 10
TOZLANMIŞ SEVDA cover
DİLSİZ KURT cover
BİNBAŞI'M cover
NEVA cover
ZAMAN ALEVİ cover
Ateşin İçinde cover
GECENİN IŞIKLARI cover
ESARET cover
SOKAĞIN DANSI (Tamamlandı) cover
Onun Çatısının Altında (Tamamlandı)  cover

TOZLANMIŞ SEVDA

26 części W Trakcie

"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığından habersizce. "Ama alışıyor insan." "Sen alıştın mı?" Dedim. "Alıştım." Dedi. "Nasıl peki acıya alışmak?" Bir süre öylece gözlerime baktı. O an anlamıştım. Gözleriyle konuşup anlatmaya çalışmasını gerektirecek kadar zordu belki de onun için sorduğum sorunun cevabı. Gözlerinin çırpınışına daha fazla dayanamayıp önüme döndüğüm sırada aramıza bıçak gibi saplanan gerçek dudaklarından dökülüverdi. "Ölüm gibi." Acı biz gibiydi demek ki...