[kısa süreliğine askıda] O bebeği kabullenebileceğini düşünmüştü. Belki üvey de olsa bir kardeşinin olması onu iyi hissettirecekti. Ama yaşanılanlardan sonra hayatını iğrenç bir hâle getirdiği için o bebeğe sadece nefret besleyecekti. Bunun tek sorumlusuysa ailesiydi. Farkında olmadan Aaron'ın unutamayacağı darbeler almasına sebep olurlarken aynı zamanda da her şeyden habersiz suçsuz bir kızın hayatını karartacaklardı... 🗝 Elini tekrardan yüzümde hissettiğimde ağlama isteğime karşı koymaya çalışıyordum. Deli gibi korkuyordum. Öyle ki biraz daha bu durumda kalırsak korkudan titremeye bile başlayabilirdim. Kulağımın arkasındaki eli yavaş yavaş aşağıya doğru kaydı ve bir anda boğazımı kavradı. Gözümden bir damla yaş akarken "Aaron..." diye fısıldadım düşündüğü şeyi yapmaması için. Eli boğazımı sıkmıyordu ama ufacık bir güçle bile beni nefessiz bırakabilirdi. Bu düşünce âdeta nefes alış verişlerimin hızlanmasına sebep olurken vücudum çoktan benden bağımsız olarak hareket etmeye başlamıştı. "Söyle meleğim." "B-bırak lütfen." "Bırakmazsam ne olurmuş?" 13.09.2020