"Beklediğim şey beni teselli etmen değil. Yıllarımı beraber geçirdiğim kadın beni, bizi, aramızda geçen bütün o anların hiçbirini, beni hatırlamıyor. Kabullenemediğim şey bu."
bir adım daha atarak kokusunu alabileceğim kadar yakınıma geldi. Eli elime uzandığında çekmek istesem de yapamadım. Eliyle elimin üstünü narin bir şeye dokunur gibi okşayıp bir adım daha atarak birbirimize neredeyse temas edeceğimiz yakınlığa geldi. Yüzüme düşen ufak bir parça saçı kulağımın arkasına atarken
"Geçirilen onca anı, duyguyu."
Derin bir nefes alarak kafasını aşağı eğdi.
"Sen beni tanıyorsun Mayıs. Buradaki, hayatımdaki herkesten daha iyi biliyorsun beni. Sadece hatırlamıyorsun. Ve ben bunun düzelmesi için ne gerekirse yapacağım."