Öncelikle derin bir nefes aldı ve gözlerimin içine baktı; " Merhaba Aslı. Ben Tuna, Tuna Arslaner. Bugün kafamla dalga geçmen beni çok üzdü. Saçlarımın olmaması benim suçum değil. Ben ne yazık ki hastayım. Hastalığım nedeniyle saçlarım döküldü. Eskiden sapsarı kıvırcık saçlarım vardı. Ama artık yoklar ve ben onları çok özlüyorum. Lütfen bir daha benimle dalga geçme olur mu? Çünkü ben çok üzülüyorum." Hasta mıydı? İyi de hangi hastalık onun saçlarının kaybolmasına sebep olmuştu ki? Bunu ona sorarsam daha çok üzülebilirdi. Eve gittiğim zaman bu konuyu konuşmayı aklımın bir köşesine not ettim. Daha sonra ise Tunaya gülümseyerek baktım; " Bir daha seninle asla dalga geçmeyeceğime ve her zaman yanında olacağıma söz veriyorum." İşte her şey böyle başlamıştı....All Rights Reserved