SEVGİ ŞEHRİ
  • Reads 65
  • Votes 16
  • Parts 1
  • Reads 65
  • Votes 16
  • Parts 1
Ongoing, First published Sep 14, 2020
*Bu kitap şehit ve şehit ailelerinin anısına yazılmıştır!


*Wattpad'de "Sevgi şehri" adıyla yazılan ilk kitaptır
.

* Bu kitapta geçen tüm kişi, kurum ve olaylar gerçek dışıdır.


Küçükken ölüm kavramının ne olduğunu bilmiyordum.  Annemin dediğine göre ben ilk kez baba dediğimde tanışmıştım bu kavramla.

Ben baba deyince annem saçımı okşayarak soluğu direkt kucağındaki ben ile şehit kabristanında bulmuştu. Babama benim baba diyerek konuşmaya başladığımı anlatıp babamın mezar taşını öptürmüştü bana.

Küçükken ölenlerin melek olup bizi tüm kötülüklerden koruduğunu sanırdım. Ne zaman ağlayıp baba diye ağlasam bana gökyüzünü göstererek ince sesiyle şunları fısıldardı kulağıma: 'Senin baban dünyanın en özel görevi uğruna canını feda etti. Senin tek bir baban yok, baba dediğin adam, sadece senin baban değil. Hayatını vatan uğruna feda etmiş tüm askerler doğmamış bütün çocukların babasıdır. Çocuklar, bütün insanlar askerler sayesinde hayatta kalıyor. Senin tek baban yok. Vatanı uğruna canını feda etmiş tüm askerler senin baban. Haydi sil şimdi o gök gözlerindeki yaşları. Sen vatan kuzususun kızım. Sana ağlamak değil gururla gülümsemek yakışır ağlamak değil!' Diyerek gözyaşlarımı silerdi. 

  




"Feris AKÇA?" Duyduğum sesle daldığım düşüncelerden hızla sıyrıldım.

Evet! Ben Şehit onbaşı  Halit AKÇA kızı: Halit AKÇA ve Nermin AKÇA çiftinin öksüz ve yetim kızları olan Feris AKÇA.
All Rights Reserved
Sign up to add SEVGİ ŞEHRİ to your library and receive updates
or
#487şehit
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
39 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
Berdel +18 cover
Kara Gül  cover
GECENİN İZİ cover
İMDADIM cover
🌼PAPATYA 🌼(Düzenlenecektir) cover
Sarmaşık [BxB]  cover
Kaybolan Yıllar| Asker & Savcı cover
ZORA SARILDIK/TAMAMLANDI cover
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
Fındık Tarlası cover

Berdel +18

18 parts Ongoing

02.07.24 Uyarı! Cinsellik ve şiddet içerir!