Dudaklarımı yaladım. "Kim var orada?" Sesimin titrek çıkmamasını sağlamıştım. Tekrar o ürperti. Sanki tüm vücudum karıncalanıyor gibiydi. Neler oluyordu? Derin derin nefesler alırken, öne doğru bir adım attım. "Korkmuyorum senden." Sesim kendimi bile şaşırtacak şekilde kesin ve net çıkmıştı. Tenime değen soğuk bir şey ile ağzımdan küçük bir çığlık çıktığında, olduğum yerde zıplamıştım. Aniden sadece benim tam olduğum yer yuvarlak bir şekilde kırmızı bir ışıkla çevrelendi. Elime baktığım sırada, dudaklarım şaşkınlıktan hafifçe aralanırken gözlerimin kaydığını hissettim. O anda bambaşka boriton bir ses duymuştum. "Bastığın yerlere iyi bak. Çünkü ben her zaman tamda ensende olacağım." //// "Sen, Efsa. Benim inime izinsiz girerek, cennetinden bir adım daha uzaklaştın." "Sen, Ediz. Benim cennetim senin ininde saklıyken, aslında daha çok yaklaşıyorum." Başlama Tarihi; 15.09.2020 Yazar: yabancisizinbiri ©TÜM HAKLARI YAZARDA SAKLIDIR.©