ESCAPISM | tk - pio - Wattpad

ESCAPISM | tk

LECTURAS 3,645
Votos 560
Partes 4

LECTURAS 3,645
Votos 560
Partes 4

apocalypse bts distopia domgguk jungkook kooktae kookv taehyung taekook timetravel vkook zombie

"Çoklu evrenin her boyutunu gezip gördüm ama senin gibi bir varlıkla ilk kez karşılaşıyorum." dedi esmer hülyalı bir sesle.

"Bana mı diyorsun?" beyaz tenli kaşlarını çattı ve sert ses tonuyla sordu. Bu sırada soğuk bakışları ona döndüğünde, esmer büyük bir zevkle sırıtmıştı. Parmağıyla beyaz tenlinin pantolonun ağından belli olan büyük erkekliğini işaret etti ve "Senden bahseden kim? Ben oradaki şaheseri kastettim." diye mırıldandı, dişleri gözükecek şekilde sırıtırken.

•••

[sci-fi & zombie apocalypse]


dom¡gguk


pioTodos los derechos reservados

apocalypse bts distopia domgguk jungkook kooktae kookv taehyung taekook timetravel vkook zombie

Tabla de contenidos

4 partes

Regístrate para añadir ESCAPISM | tk a tu biblioteca y recibir actualizaciones

O

Pautas de Contenido

Quizás también te guste

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz de fisfiskayikciw

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

Seen | Eren Elmalı de rossalys

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 de keremakturkogludiyor

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

know about me, hyunsung de oztray

hyunjin: hayırdır fıstık küstük mü

single | tk de kafkaontheshore_

i'm sorry, dave

where is ur brother? |taekook ✔️ de yoonminlivkook

Jungkook abisi için kendisine mesaj atıp duran abisinin arkadaşı Taehyung'dan çok bunalmıştı.

yan benimle | barış alper yılmaz. de mooneverlandd

"ateşle oynuyorsun barış alper..." Başını sallayıp gülümsedi, "ateşten korksaydım kendimi sana kaptırmazdım."

Berrak de larasu_123

Düzen, temizlik takıntısı olan Yağmur'un duvarlarını yıkarak Barış Alper'e kapılmasını içeren mini hikayemiz.

august // barış alper yılmaz de stayinaliveee1

ufak bir maceradan başka bir şey değildi.

Distance | Texting de rossalys

Barış Alper:İlk mesajı hep erkekler atar o yüzden Siz:İlk mesajın 'Selamun aleykum ahmet abi' mi gercekten 💌 Barış Alper Yılmaz Hayran Kurgusu Bu hikayedeki tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür.Hiçbir gerçeklik barındırmaz.

Quizás también te guste

Slide 1 of 10

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover

Seen | Eren Elmalı cover

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 cover

know about me, hyunsung cover

single | tk cover

where is ur brother? |taekook ✔️ cover

yan benimle | barış alper yılmaz. cover

august // barış alper yılmaz cover

Distance | Texting cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"