ADDICTION THE BROKEN BRIDGE ON MY ROAD TO SOBRIETY
  • Reads 117
  • Votes 5
  • Parts 1
  • Time 10m
  • Reads 117
  • Votes 5
  • Parts 1
  • Time 10m
Ongoing, First published Sep 16, 2020
The story is about a successful medical practitioner who writes the pages from his real life experience as the young innocent African Ugandan boy that battled the monsters of low self esteem, discrimination, denial, hate, greed, procrastination, pride, deceit, pomp, hypocrisy and much more as a result of a troublesome childhood that gave birth to a strong drug addiction and substance misuse habit that propelled him to a deeper and darker den of rejection, denial, paranoia, anger, hypocrisy, pride, artheism, violence, and so much more through his adolescence something that almost cost him his education, family, his health, the positive friends, time, reputation, his faith and much more. The story cuts deeper to his upbringing, education, spirituality, talents, growing up, love life, rehabilitation, life after addiction and much more as he walked the fascinating journey from his past across the broken bridge of addiction to reach sobriety. He also narrates about life without addiction and what he surely misses out about his past. He further brings to book the experience of trasformation from an addict to a qualified medical practitioner saving lives, pursuing a career in surgery, counseling youths and helping many more with tips on how to overcome the silent but subtle killer of addiction. He further paints clean the misconceptions about addiction  and the best ways communities can get involved in transforming addicts for they too deserve the very best of life and a modest future. He believes everyone ought to build a bigger table when they are successful and not a taller fence for our success should be a blessing to others for God places us at different stations to help others achieve through us and such is the irony of life. You are where you are because someone out there didn't close your gates while you attempted to enter so we must use our existence to create impact and help others achieve. Life will then have proper meaning and remain a journey worth the treck!
All Rights Reserved
Sign up to add ADDICTION THE BROKEN BRIDGE ON MY ROAD TO SOBRIETY to your library and receive updates
or
#213hardwork
Content Guidelines
You may also like
ආතුරයා || Tk Nonfic by FayFay_97
57 parts Ongoing
ලදු කැලෑව මැදින් වැටුනු අඩි පාර කෙළවර වුනේ මදක් ඉඩ කඩ සහිත භූමි භාගයකින්. තවමත් වල් පැලෑටි නොවැවුනු පොළවයි කෙලවරකට වෙන්න එක මත එක ගොඩ ගසා තිබූ මානා පදුරු වලිනුයි පෙනුනේ කවුරු හරි ළගදි එතන සුද්ධ පවිත්‍ර කර ඇති බවයි. පුදුමයෙන් අවට බැලූ මුතූගේ ඇස් දෙක කුඩා පස් කණ්ඩියක් උඩ මලානිකව දැල්වෙන පහන ලග නතර වුනා. බැලූ බැල්මට ඇදිනීමට අපහසු වුනත් විමසිල්ලෙන් බැලු විට එය සොහොන් කොතක් බව අදුන ගන්න එක අපහසු දෙයක් වුනේ නැහැ. පහන් ආලෝකය වැටී ආලෝකමත් වූ පරණ අබලන් කොන්ක්‍රීට් පුවරුව වෙත මුතූ ලංවුනේ කුතුහලයෙන්. කඩතොලු වුනු අකුරු වලින් පුවරුව මත ලියවී ඇති නම හරියට කියවගන්න බැරුව එයා දෙතුන් පාරක්ම ඇසිපිය සැලුවා. ටික ටික මද ආලෝකයට ඇස් හුරු වෙද්දී පලකය මත ලියලා තිබුනු නම දැක්ක මුතූ පොළව උඩට ඇදගෙන වැටුනේ ඇග අඩපන වුනු හැගීමකින් වෙව්ලුම් කද්දී. ' අභිල්‍ය අවිරාධ ' සොහොනේ කොටලා ත
- අධිමාත��්‍රා - by Kimoddya
62 parts Ongoing
වැස්ස වැහැලා ඉවර වුන ගමන්ම තියන අදුරු රෑක ඔයත් එක්ක කැලේ පාරක් දිගේ තනියම ඇවිදන් යන ගමන් " ආගිව්‍ය අයියෙ එදා දවසක් හොල්මන් ..." කියලා මම පටන් අර ගත්ත කතාව "කටවහපං සිත්රූ ..." කියලා ඔයා ඉවර කරන්න ඕනේ .... "කැස්වටුවා මං මොනා හරි කිව්වොත් තමයි ... සිත්රූ ....සිත්රූ .... සිත්රූ...ඔය නම කියන්න එපා අයියෙ මං උබව හංගලා මරනවා " කියලා කියවනකොට ඔයා මගේ නලියන තොල් දිහා බලන් ඉන්නවා බලන්න ඕනේ පුංචි පුංචි දේවල් වුනත් මට ඒවගෙන් ආදරේ මහ ගොඩක් දැනෙනවා අයියෙ . "තව චුට්ටම චුට්ටක් ඔහොම තුරුල් වෙලා හිටපං සිත්රූ " කියද්දි ඔය ලැවෙන්ඩර් සුවද ඇතුලෙ සැනසෙන විදිහ දන්නෙ මම විතරයි ~ඔයාගේ රූපේ විතරක් දැකලා නිවෙන තරම දන්නෙ මමනෙ අයියෙ සිත් කියවන සිත්‍ රුවකුගෙ ආඩම්බරණීය සෙංකඩගල ප්‍රෝමෝන්මාදනියක අධිමාත්‍රාව ~ 🥀🦋 🥃 අ ධි මා ත්‍රා #1 in Levander #1 in love #1 in bl #1 in ශ්‍රි ලංකා #1 in saranghae #1 in kandy #1 in Romantic-thriller #1 in smell #1 in nonff #1 in boy
සුදු අරලිය... by frenzykitty_3
55 parts Ongoing
" ඇයි අයියෙ ඔයා කොයි වෙලෙත් මාව සුදු අරලිය මලකට සමාන කරන්නෙ.." මං අයියගෙ මූන දිහා බලන් අහනකොට එයා මගෙ ඇස් දෙක දිහා බැලුවා.. මගෙ අයියගෙ මූනෙ ඇඳිලා තිබ්බෙ හරි ලස්සන නිවිච්ච හිනාවක්.. " ම්ම්ම් මොකද මගෙ චූටි මහත්තයා මට සුදු අරලිය මලක් නිසා.." " අනේ.. හේතුව කියන්නකො අයියේ.." මං කියනකොට අයියා අරලිය ගහට හේත්තු වෙන ගමන් ඇස් පියාගෙන හොඳ හුස්මක් ගත්තා.. මේ අරලිය මල් සුවඳ මගෙ හිත නිවනවා වගේම එයාගෙ හිතත් නිවනවා ඇති.. මමත් ඇස් පියාගෙන අයියගෙ පපුවට හේත්තු වුනේ හීතල හුලඟත් එක්ක එන මගෙ ආසම අරලිය මල් සුවඳ විඳින ගමන්.. " සයාෂ් දන්නවද.." " අරලිය මලට තියෙන්නෙ වෙන කිසිම මලකට නැති හරි අමුතුම සුවඳක්.." " ඒ සුවඳ මගෙ හිත නිවනවා.." " හරියට ඔයා මගේ හිත නිවනවා වගේ.." ඒකද මම තේව් අයියගෙ සුදු අරලිය මල වුනේ.. අයියගෙ පපුව ගැහෙන රිද්මයට කන් දෙන ගමන්ම මම එයාගෙ ඇස් දිහා බැලුවා..
Unconditionally OR ကိုးရောင်ခြယ်အနမ်းပန်း(Ongoing) by SunShine338279
28 parts Ongoing
Unicode "အတူတူမရှိနိုင်ဘူးဆိုရင်‌ကောဒီတစ်သက်လုံးချစ်ပေးနိုင်မလာဟင် ပန်းလေးမဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်ကိုမချစ်ဘဲ နေပေးနိုင်မလားဟင် ပန်းလေးအတ္တကြီးသလိုဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာသိပါတယ် ဒါပေမဲ့" "စိတ်ချပါ ပန်းလေးကလွဲရင် မမဘယ်သူ့ကိုမှထပ်မချစ်ပါဘူး ဒီနှလုံးသားတစ်ခုလုံးမင်းပဲနေရာအပြည့်ယူထားမှတော့ တခြားသူက ဝင်လာဖို့ နေရာဘယ်ရှိပါ့မလဲ" -------------------------- Zawgicode "အတူတူမရိွႏိုင္ဘူးဆိုရင္‌ေကာဒီတစ္သက္လံုးခ်စ္ေပးႏိုင္မလာဟင္ ပန္းေလးမဟုတ္တဲ့ အျခားတစ္ေယာက္ကိုမခ်စ္ဘဲ ေနေပးႏိုင္မလားဟင္ ပန္းေလးအတၲႀကီးသလိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာသိပါတယ္ ဒါေပမဲ့" "စိတ္ခ်ပါ ပန္းေလးကလြဲရင္ မမဘယ္သူ႔ကိုမွထပ္မခ်စ္ပါဘူး ဒီႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးမင္းပဲေနရာအျပၫ့္ယူထားမွေတာ့ တျခားသူက ဝင္လာဖို႔ ေနရာဘယ္ရိွပါ့မလဲ"
You may also like
Slide 1 of 10
ආතුරයා || Tk Nonfic cover
අත් වැරැද්ද ( Completed ) / අත් වැරැද්ද 02 (Ongoing ) cover
ඉංග්‍රීසි සෑර් [ongoing]  cover
- අධිමාත්‍රා - cover
CAFE 20 | ONGOING  cover
පෙම්වන්තයෝ || TK NONFICTION  cover
සුදු අරලිය... cover
නසරාණියා|Nasaraniya cover
Unconditionally OR ကိုးရောင်ခြယ်အနမ်းပန်း(Ongoing) cover
သူ (He) Ongoing  cover

ආතුරයා || Tk Nonfic

57 parts Ongoing

ලදු කැලෑව මැදින් වැටුනු අඩි පාර කෙළවර වුනේ මදක් ඉඩ කඩ සහිත භූමි භාගයකින්. තවමත් වල් පැලෑටි නොවැවුනු පොළවයි කෙලවරකට වෙන්න එක මත එක ගොඩ ගසා තිබූ මානා පදුරු වලිනුයි පෙනුනේ කවුරු හරි ළගදි එතන සුද්ධ පවිත්‍ර කර ඇති බවයි. පුදුමයෙන් අවට බැලූ මුතූගේ ඇස් දෙක කුඩා පස් කණ්ඩියක් උඩ මලානිකව දැල්වෙන පහන ලග නතර වුනා. බැලූ බැල්මට ඇදිනීමට අපහසු වුනත් විමසිල්ලෙන් බැලු විට එය සොහොන් කොතක් බව අදුන ගන්න එක අපහසු දෙයක් වුනේ නැහැ. පහන් ආලෝකය වැටී ආලෝකමත් වූ පරණ අබලන් කොන්ක්‍රීට් පුවරුව වෙත මුතූ ලංවුනේ කුතුහලයෙන්. කඩතොලු වුනු අකුරු වලින් පුවරුව මත ලියවී ඇති නම හරියට කියවගන්න බැරුව එයා දෙතුන් පාරක්ම ඇසිපිය සැලුවා. ටික ටික මද ආලෝකයට ඇස් හුරු වෙද්දී පලකය මත ලියලා තිබුනු නම දැක්ක මුතූ පොළව උඩට ඇදගෙන වැටුනේ ඇග අඩපන වුනු හැගීමකින් වෙව්ලුම් කද්දී. ' අභිල්‍ය අවිරාධ ' සොහොනේ කොටලා ත