Ah Vahap Franz Kafkanın nasıl Milenası varsa sende benim Milenam sın . Sana olan kilometrelerce yolun acısını bu satırlardan çıkardım . Her harfe , her kelimeye , her cümleye, her şeye seni andım. Biliyormusun ben sana dokunamasamda varlığının verdiği o huzura sarıldım. Sen benim abim , babam , dostum kısacası her şeyimsin ama sadece benimsin . Evet ben çok aşırı kıskancım ama sadece sana, ben seni kendimden bile kıskanırım . Sen iste ben sana kalbimi söküp veririm babacığım. Hani sen dersin ya sanalda kimse kimseyi gerçekten sevmez diye , söylesene ben niye bu kadar çok seviyorum ?
Madem sevmiyorum kalp atışlarımadamı inanmıyorsun? Sen hayattaki en güzel renksin. Sen hayattaki en güzel duygusun. Ben seni tarif etsem cümleler yetmez . Kısacası her şeysin. Sen bana minik Böğürtlenli kekim deyince dudağımın hemen kenarında iki tane gamze çıkıyor gamzelerin içinden de iki tane papatya açıyor , bu ne zamandır gülmeyen yüzüme hayat veriyorsun. Öyleki ne güzel bahçeler oluyor bir görsen rengarenk çiçekler. Sulu sulu meyveleri olan ağaçlar .Hayret edersin .
Senin varlığına hayranım. Rica etsem sende beni çok severmisin ? Aslında sevgi kelimeside yetersiz kalıyor sana .🍁