İltica

"Neden beni yalnız bırakmıyorsun." diyerek ona arkamı döndüm ve dışarıya bakmaya başladım.

"Çünkü o zaman bende yalnız olurum." Dediğinde donup kaldığımı hissettim ama ona bakmadım. Ona bakacak gücü kendimde bulamadım.

"İltica," diye fısıldadı daha sonra.

"Ne?" diyerek ona doğru döndüm. Benden uzakta durduğunu sandığım adamın bu kadar yakınımda olması beni şaşırtmıştı ama ona belli etmedim.

"Sana bakınca bu kelime aklıma geliyor," diye devam etti. "Bize çok uyuyor. Sığınma." Bana yavaşça yaklaşmaya başladı hâlâ durduğum yerde durup ona kaıyordum. Yanıma gelince elini kaldırıp yanağıma dokundu ve yavaşça okşamaya başladı.

"Senin bana sığındığını sanıyordum ama aslında ben sana sığınıyormuşum farkında değilmişim."