Öbür ikisi ,hafif hava,paklayan ateş,
Ben nerdeysem onlar da hep seninle beraber;
Birisi düşünceme,öteki arzuma eş;
Bir vardır,bir yok: böyle hızla kayıp giderler.
Bu uçucu maddeler yel yeperek yol alır,
Aşk elçileri gibi,sevecenlikle sana :
Canım dört maddedendir, o ikisiyle kalır,
Üzgün yürekle düşer ecelin kucağına.
Tüm varlığım kavuşur öz yapısına,derken:
O hızlı haberciler senden dönmüştür işte-
Onlar bana müjdeler getirmiştir gelirken
Senin sağ,sapasağlam olduğunu görmüş de.
Duyunca mutluyumdur,sonra sevincim söner;
Yine elçi yollarım,hüzün kalbime döner.
W.SHAKESPEARE
SONELER XLV
Yetişkin okurlar için uygundur!
Bir Mahalle Hikâyesi...
Çok daha fazlası...
✨
"Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı.
"Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi.
"Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?"
Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu.
"Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.