'bana baktın gözlerinle ıssız ufka dek
anılardan yıkanmış gözlerinle
bana baktın saf unutuş olan gözlerinle
bana baktın üzerinden belleğin
başıboş nakaratlar üzerinden
solmuş güller üzerinden
aldanmış mutluluklar üzerinden
yürürlükten kalkmış günler üzerinden
mavi unutuş olan gözlerinle baktın bana
bir şeycikler anımsamıyorsun olan bitenden
sevgilim
anımsamıyorsun insanları görünümleri
gittin kendi kendinden duman dalgaları gibi
............
sana söz geçmişten konuşmayacağım bir daha
bugün adımlarından başlıyor her şey
bir kıvrımıdır giysinin bana yaşamaktan kalan
başka şeyin yeri olmadı seni buluyorum en sonunda ben
sevgilim sevgilim inanıyorum sana'
louis aragorn