bölüm 1
  • LETTURE 2
  • Voti 0
  • Parti 1
  • LETTURE 2
  • Voti 0
  • Parti 1
In corso, pubblicata il set 25, 2020
İnsan acılarını başkalarına anlatabilir mi? ya da acıları anlattıkça azalır mı?
Ben acılarımı anlatamadım, belki de bu yüzden acılarım azalmadı. Ama ben acılarımı defalarca kez kendime anlattım, böylece unutamadım. 
Ellerin ne güzellerdi, sen ne güzel severdin beni.
Yapmamam gerekir, seni sevmemem gerekir. Seni sevmek acı veriyor...
Tutti i diritti riservati
Tabella dei contenuti
Iscriviti per aggiungere bölüm 1 alla tua libreria e ricevere aggiornamenti
or
#719kimsesiz
Linee guida sui contenuti
Potrebbe anche piacerti
GECENİN İZİ di hisssizyazar
42 parti In corso
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
Potrebbe anche piacerti
Slide 1 of 10
 PAPATYA (Gerçek Aile) cover
mianhe cover
GECENİN İZİ cover
Güneş Tutulması  | Yarı texting  cover
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
GÜNCE | Gerçek Ailem cover
ENDA • Gerçek Ailem cover
ÖFKE ÇİÇEĞİ  cover
Dilerim Ki | Gerçek Ailem cover
İMDADIM cover

PAPATYA (Gerçek Aile)

57 parti Completa

9 yıl sonra biten bir özlem 9 yıl sonra ortaya çıkan gerçekler 9 yıl sonra bir babanın evladına kavuşması yeni kurguma merhaba diyin bakalım nasıl bulacaksınız ❗‼️taciz tecavüz gibi şeyler yok kitabımda‼️❗