Evet. Ben senin hiç görmediğin biri olabilirim. Ama seni her daim görüyorum, gözlerim her daim üstünde. İster hisset ister hissetme, hep gözümün önünde duruyorsun. Her gün görmesem sesini duymasam yapamıyorum. Sapık gibi seni takip ediyorum. Evet. Ama korkma, benden sana zarar gelmez. Seni herşeyden korumak için sürekli gözüm üzerinde, yeri gelince kendinden bile korumak için. Sen bilmesen de sana bakarken o salak tebessüm beliriyor dudaklarımda/ yüzümde istemeden de olsa. Kendime şaşırıyorum, durup dururken nevrim dönüyor, bir heyecandır alıp gidiyor. Tüm hücrelerim titreyip kendine geliyor, sana dönüyor, hepsi, her daim sana. Evet, sana bakarak tebessüm edip yüzlerce hayal kurduğum doğru. Böyle bile çok mutluyum ben, çünkü sen mutlusun. Yüzün gülüyor. O gülümsemen zaten bi çocuğu kadar mucizevi ya da güneşin doğuşu gibi muazzam. Nasıl anlatabilirim ki? Karmaşık. Anlatacak kelimeler yok. Sadece hissedebilirsin, sadece biraz yaklaşabilirim/yaklaşırım gülüşünün tarifine. Ama yapamam, ta