Sabi nga nila,
Color is the keyboard,
the eyes are the harmonies,
the soul is the piano with many strings.
The artist is the hand that plays,
touching one key or another,
to cause vibrations in the soul.”
“Ano? Iba ang dating? Pero parehong keys lang naman ang sinusunod mo diba?”
“Oo, iba talaga kasi sa bersyon ko, may pinatatamaan ako, sa pag kaka ekspresyon ko ay dinepende ko sa kung ano ang nararamdaman ko at sa kung ano at sino ang tinitibok ng puso ko”
“Talaga??? Maari mo bang sabihin kung ano ang nararamdaman mo ngayon at sino ang nilalaman ng puso mo? “
“Melody? Hindi ako marunong mag express ng nararamdaman ko sa pag sasalita pero ….. “
Dahan dahang hinawakan ni Corrigan ang kanang kamay ni Melody, maya maya pa ay hinawakan ni Corrigan ang mapupulang labi ni Melody…
Tinitigan nya ang ma amo at magagandang mga mata ni Melody…
Dahan dahang nilalapit ni Corrigan ang kanyang labi kay Melody,
Hindi maka imik at maka kibo sa kina uupuan si Melody,
Lumalakas ang pag tibok ng puso nya….
Napa pikit sya,
At sa pag mulat nya ay tanaw nya ang mestisong mukha ni Corrigan,
Ang mga mata na tanging mukha nya ang nakikita nya,
Mag ka dikit ang kapwa noo nila,
Isanag magandang Sun set ang sumabay sa kanila,
Tila parang tumigil ang mundo sa eksenang yun,