وانشات: روحم رو لمس کن کاپل: مینگوک ژانر: رمنس، فلاف، اسمات ~ همیشه مجبور بود وقتش رو صرف کار کردن کنه تا مخارج زندگیشون تامین بشه و هیچوقت زمان نداشت تا برای خودش تفریح و انگیزه ای واسه شروع کردن یه روز دیگه پیدا کنه... اما حالا جونگکوک برای اولین بار یه سرگرمی هیجان انگیز پیدا کرده بود و اون دید زدن نقاشیهای پسری بود که هر روز میدیدش، شاید دیگران درکش نمیکردن اما از نظر جونگکوک دستای اون هنرمند ریز نقش تواناییهای فوق العادهای داشتن... هر بار با دیدن نقاشی های پسر از درون احساس سرخوشی میکرد اما هیچ اطلاعی از دنیایی تاریکی که اون پسر توش دست و پا میزد نداشت... ~ "تو بی نقصی." بغض توی گلوش باعث لرزش صداش میشد: "چطور میتونی نقص به این بزرگی رو نبینی جونگکوک شی؟"All Rights Reserved
1 part