BİR KÜÇÜK STAJ HİKAYESİ
  • OKUNANLAR 15
  • Oylar 4
  • Bölümler 2
  • OKUNANLAR 15
  • Oylar 4
  • Bölümler 2
Devam ediyor, İlk yayınlanma Eki 04, 2020
Sıradan, basit, dümdüz bir hayatı olan iki deli dolu genç kız...

Okudukları lisede her ne kadar teknik sınıfta olsalarda meslek dersi ile ilgili görmeleri gereken 3 haftalık bir staj görevi...

Ege' nin kıyılarında lüx bir hotel...

Ve yeni tanışacakları bir sürü insan...

Eğlenceyi, mutluluğu, hüznü, dostluğu, kardeşliği ve içinde aşkı barındıran bir staj hikayesi...

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●●●○●○●○●

"Bu masalın birgün biteceğini biliyorsun dimi?" Dedi, gözlerimin içine bakarak. 

Biliyor muydum? Tabi ki biliyordum, peki bitsin istiyor muydum? İşte onu hiç bilmiyordum...
Tüm hakları saklıdır
Eklemek için kaydolun BİR KÜÇÜK STAJ HİKAYESİ kütüphanenize ekleyin ve güncellemeleri alın
veya
#19staj
İçerik Rehberi
Ayrıca sevebilecekleriniz
hisssizyazar tarafından yazılmış GECENİN İZİ adlı hikaye
43 Bölüm Devam ediyor
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
Ayrıca sevebilecekleriniz
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
mianhe cover
Güneş Tutulması  | Yarı texting  cover
Dilerim Ki | Gerçek Ailem cover
gay seks hikayeleri  cover
 PAPATYA (Gerçek Aile) cover
ENDA • Gerçek Ailem cover
MAZHAROĞULLARI cover
GÜNCE | Gerçek Ailem cover
GÖNÜL KİRASI  cover

GECENİN İZİ

43 Bölüm Devam ediyor

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....