Mission of life - One Direction fanfiction

Lief dagboek, soms vraag ik me af voor wie ik eigenlijk nog leef, en welke mensen me zouden missen als ik niet meer leef. Ik heb zo het gevoel dat weinig mensen zijn die om mij geven. Dat er eigenlijk niemand is die dan dagen zou huilen als ik er niet meer was. Niemand die het moeilijk zou vinden om zijn of haar leven weer normaal op te pakken.
Zo vaak heb ik gehoopt dat ik iemand zal ontmoeten die goed voor me is. Iemand die om me geeft en weet hoe ik in elkaar zit. Maar tot en met vandaag is dat nog niet gebeurd. Tot en met vandaag is alles nog gebleven hoe het was. Mijn stomme, saaie leven waar niets anders gebeurd dan ruzies hebben en klappen krijgen.
Ik denk dat ik nog wil leven omdat ik er in geloof dat ik ooit iemand ga ontmoeten die zoveel anders dan anderen. Die iemand waar ik nu zo erg op hoop. Iemand waarmee ik de grootste avonturen ga beleven. En ik weet maar nooit hoe groot en ernstig die avondturen zullen gaan worden, maar ik weet wel dat die iemand me dan nooit meer los zou laten. Want dat is wat ik van hem verwacht, en hoe hij moet zijn.
Liefs Zara