Araf

"Sen, acını yaşarken yanında susacak birini arıyorsun. Bense keşke konuşacak birileri olsa diyorum.

Bir anda öyle bir girdin ki hayatıma... İlk karşılaşmamızda bile, aramızda gerçek bir şeylerin yaşanmayacağına adım gibi emindim.
Bana âşık olduğunu söylediğin gün, gözlerindeki hüznü sahi sandım. İlk kez, hayatım boyunca sana hissettiğim sevgide, kendimi de sevmeyi öğrendim...

Sonra yalanlarınızla yüzleştim. Beni kandırırken, kendini nasıl bu kadar gizleyebildin, hayret ettim. Âşık olduğun kadınla göz göze geldiğinde, nasıl yandığını göremeyecek kadar âşık olmuşum. Seni kaybedince anladım. Gerçi hiç kazanmamışım ki seni...

Kimse, senin onu sevdiğin kadar sevmeyecek beni. Bunu bilmek canımı o kadar acıtıyor ki...
Kendimi kapkaranlık, tarafsız bir aşkın ortasında yapayalnız hissediyorum. Uğruna savaşabileceğim bir aşk bile değil bu. Kapkaranlık. Ve bu gururumu o kadar kırıyor ki, paramparça oluyorum. Karşımda onun için döktüğün her gözyaşında, gözyaşım olup akıyorsun gözlerimden...

Ve ben buna engel olamıyorum...

***
Başlangıç tarihi: 21.11.2020
1k okuyucu: 15.02.2021
5k okuyucu: 28. 07. 2022