ArYa (Ezik Kızın Değişimi) adlı hikaynin 2. Kitabıdır. Ve devamı niteliğindedir. Önce ilk kitabın okunulması önerilir. ********** Kalbime bir hançer gibi saplanan gerçeklerin baş kaldırdığı yerden bakıyorum şimdi hayata. Bu boşvermişlik hissi benim değil. Ne zaman gönlüm ayrılığa düşse, peşinden gelen adım sesleri benim değil. Bu ağlayan gözler, titreyen eller benim değil. Yine ve yeniden düşüncelerimle boğuşurken, kapının açılma sesini duyunca derin bir nefes alarak başımı o tarafa doğru çevirdim. Bu sefer annemdi gelen. "Nasılsın güzel kızım?" diye sorunca tebessüm etmeden yapamadım. Daha nasıl olabilirim ki? "Boşlukta hissediyorum kendimi. Yine." diye cevap verdiğimde, buruk bir şekilde gülümsedi. "Çok sevdin dimi? Gerçekten çok sevdin..?" diye sorarcasına konuştuğunda önüme döndüm hemen. Cevap vermedim. Ama annem cevabını çoktan almıştı. "Onu unutmak için ne yapmalıyım?" diye sordum. Aynı zamanda da başımı kaldırıp ona bakmıştım. Sonuçta annem benden daha tecrübe kazanmıştı. Zamanında onu da bırakan, babam değil miydi sonuçta? Durumlarımız aynıydı. Nasıl katlandı bu acıya bilmek istiyordum. Bana bir süre hüzünle baktıktan sonra; "Kendini binlerce parçaya böl, hepsinden tek tek temizle ve sonra da yeniden birleştir." diye cevap verdiğinde, hafiften kaşlarımı çatarak düşünmeye başladım. Ardından gözlerimi tekrar annemin gözleriyle buluşturup; "Ama bu imkansız." dedim. "Biliyorum." dedi annem hüzünlü gözler eşliğinde. "Unutmak da öyle."
49 parts