Don't touch me//Yoongi

Porwanie... Życiowy koszmar, czy może rozkoszny sen?

...............

Nieznany: Witaj :)

Ja: hej, znamy się?

Nieznany: wiem, że zadzwoniłaś po psy, suko!

Ja: skąd masz mój numer!?

Nieznany: ma się swoje sposoby, a teraz sorry. Dałem ci jedną lekcje, ale ty z niej nie skorzystałaś. Kablowanie też jest złe :) lepiej pożegnaj się z tym co miałaś.

Ja: Daj mi spokój, albo pokaże to policji!

Nieznany: i?

Ja: Będą mieli twoją lokalizację!

Nieznany: nie jestem taki głupi, kotku ;)

........

Nieznany: Słabo ci, kotku?

Na pewno byłam strasznie blada, ugh!
Spojżałam w stronę chłopaka, lecz tam go nie było. Po chwili poczułam czyjąś rękę na ramieniu.

- stęskniłaś się? - zapytał i się zaśmiał.

...........

- okej, skarbie... To teraz tak, jeśli chcesz, żyć musisz zaakceptować moje warunki.

- pierwszy, mówisz do mnie szefie.

- d-dobrze, sz-szefie - powiedziałam cichym głosem.

-okej, drugi warunek jest taki, że się mnie słuchasz. Nie wychodzisz kiedy ci nie pozwolenie! Nie jesz jeśli ci nie pozwole! Nie mówisz jeśli ci na to nie pozwole! Jasne?

tak... - powiedziałam z wielką niechęcią.

- Okej, jak narazie to wszystko - powiedział otwierając drzwi i dodał - a i od teraz jesteś moją suką/dziwką.