I was woking ng marinig ko ang isang batang umiiyak i'was just a five years old so di ko pa alam kong bakit siya may takip na puti ang mga mata nya lumapit ako sakannya " Hi"sabi ko sakanya napa tigil naman siya sa pag iyak " W-who are you" takot nyang tanong " don't worry di ako masama i'was woking when i herd you carying"paliwanag ko napa tigil naman siya " teka nga bakit ka nga ba umiiyak?"tanong ko napa yuko naman siya " malungkot ako kasi Di na ako makaka kita pa"sagot nya saka siya nag simulang umiyak ulit nag panic naman ako umupo ako sakanya at hinawakan ang likod nya " heyy don'r cry makaka kita ka rin"sabi ko sakanya tumigil naman siya sa lag iyak kumuha ako ng Lolipop ko at binigay sakanya ng maalala kong di pala.siya nakaka kita kinuha ko ang kamay nya at binuksan ang Lolipop " yan,Lolipop yan masarap yan!" masayang sabi ko ngumiti naman siya at sinubo ang lolipop napa ngiti ako simula non ay palagi kaming nag lalaro at nag kokowentuhan pero eto ang pinàka ayaw kong araw aalis na siya sa hospital papunta sa america para mag pagamot "wag kang umalis"umiiyak na sabi ko napa yuko naman siya "kailangan kong umalis" malungkot na sabi nya umiyak naman ako ng malakas " p-pero pangako hindi kita kakalimutan kapag naka kita na ako ikaw ang una kong hahanapin"sabi nya sakin napa tigil naman ako kinuha nya ang kamay ko at nilagay don ang isang kuwintas na hugis puso at nandon ang pangalan ko " ingatan mo yan dahil yan lang ang meron ako para mahanap ka "sabi nya sakin umiyak naman ako ng umiyak saka yumakap sakanya bumitaw na siya sakin dahil lumapit na ang mommy nya yinakal din ako ng mommy nya at sinabing babalik din sila ng maka uwi din ako sa bahay iyak parin ako ng iyak " anak dont cry na babalik din siya" sabi sakin ni mommy na ngayon ay naka yakap ako sakanya " eh kelan" humihikbi na sabi ko napa ngiti naman ang mommy ko " Soon baby..." also follow me in my fb acc: @sky lee and my IG: @Sky lynAll Rights Reserved