''Ben, senin parmağında o nişan yüzüğünü her gördüğümde canım yanıyor benim. Nefes alamıyorum.'' sinirle akan gözyaşlarını elleriyle sildi. ''Sen uzaktan sevmek nedir bilmezsin ki, sen canın yana yana sevmek nedir bilmezsin.'' Barkın ona doğru bir adım attığında Dilay da geriye doğru bir adım attı. ''Ben... Seni kendimi bildim bileli seviyorum ki, bu yeni hissettiğim bir his değil...'' derken başını iki yana salladı. ''Ben, seni o küçük kızın kırmızı şapkasını başından alıp kendi başına taktığın andan beri seviyorum.'' ''Ama ben artık dayanamıyorum...'' ******* Yetişkin içerik sahneler mevcuttur... -Bir mahalle hikayesidir.-