UCUZ HEYECAN

Şans veya şanssızlık. Sanırım bu ikiside değildi. Hatta alakası yoktu. Kader miydi? Yoksa aptallık mı? En iyisi dikkatsizlik diyelim biz buna. Sonu kötü biten bir dikkatsizlik. Beni katil yapan... Vicdan azabından ölmem gerekiyordu normalde.

Aslında öyle de olacaktı. Ama işler biraz karışmıştı. Birazcık ama... Bi yanım vicdan azabından yanarken, diğer yanım aşktan yanacaktı. Ya gerçekleri öğrendiğinde ne olacaktı? O aşk değil intikam isteyecekti. Sonunda dikkatsizliğimin cezasını vermeden durmayacaktı.

Ya ölümdü sonum ya da parmaklıklar arkası. Her türlü onun o bağırışı gitmeyecekti kulaklarımdan. Gözümün önünde çektiği büyük acı hep perde arkasında kalacaktı, hiç unutulmayacaktı.

Peki ya sona gelmeden aşkımı yaşayabilecek miydim? Buna izin verecek miydi?