Story cover for DEVRİN SULTANI by Gulnar_Sultan
DEVRİN SULTANI
  • WpView
    Reads 105,888
  • WpVote
    Votes 4,900
  • WpPart
    Parts 61
  • WpView
    Reads 105,888
  • WpVote
    Votes 4,900
  • WpPart
    Parts 61
Complete, First published Oct 18, 2020
Ben Günile Osmanlı İmparatorluğunun Kırımlı Prensesi.
 
Zekasını,güzeliğini,asaletini annesinden. 

Cesaretini,savaşcı kişiliğini babasından alan Prenses.

Sultan Selimin Baş Hasekisi, evlatlarının talihli annesi Gülnar Sultan.

Güzelliği,zekası,asaleti ve adaletinin namı gelecek nesillere ulaşıcak olan Osmanlı Hanedanının Haseki Sultanı.

Kitap kapağı : ~Stardust6918

Osmanlı kategorisi  12 [08.04.2021]

Sultan kategorisi  2  [04.03.2021]

Savaş kategorisi  305 [05.01.2021]

Sancak kategorisi  6  [16.11.2021]

Prenses kategorisi  31 [05.01.2021]

Paşa kategorisi  2  [15.12.2020]

Veliaht kategorisi  1 [19.05.2021]

Harem kategorisi  1  [02.05.2021]

Kırım kategorisi  1  [20.10.2020]

Padişah kategorisi  5 [05.01.2021]

Taht kategorisi  1  [05.01.2021]

Saray kategorisi  13  [05.01.2021]

Saltanat kategorisi  1  [17.03.2021]

Topkapı kategorisi  2 [15.12.2020]

Manisa kategorisi   1  [29.10.2020]

Şehzade kategorisi  1  [22.01.2025]

Cariye kategorisi   1  [05.01.2021]

Hünkar kategorisi  4  [30.04.2021] 

Hasekisultan kategorisi 1 [30.04.2021]

Validesultan kategorisi 1  [30.04.2021]

İktidar kategorisi   1  [26.03.2022]
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add DEVRİN SULTANI to your library and receive updates
or
#71hünkar
Content Guidelines
You may also like
Kızılcık Şerbeti #wattys2020  by wasborn1989_hs
41 parts Complete
Gözlerini ilk açtığında nasıl hissettiğini asla hatırlayamazsın. Gözlerini sonsuzluğa kapattığında da bu duygu hissedilmez gelir sana. Fakat şimdi, Gerçekten anlıyorum. Çünkü biliyorum, hissediyorum ve masum bir bebek değilim. Gerçek adımı, yaşımı, hangi okula gittiğimi, nereli olduğumu, nerede yaşadığımı, ailemi; annemi, babamı...Ailem kaç kişiyse artık, onu bile bilmiyorum. Hatırlamıyorum. Hiçbir şeyi. Hiç kimseyi. Kendimi bile tanımıyorum. Çünkü hissediyorum. Gözlerini ilk kez açmanın ne demek olduğunu hissediyorum. Sonsuzluğa kapatırken gözlerimi...Korkmuştum. Doğrusu bu, yalan yok. Ölesiye korkmuştum. Kendimce çığlıklar atıp haykırmıştım ama...Ama sonra fark ettim ki, bu his mükemmeldi. Rahatlık veren bir duyguydu. Hele bu terim... Sonsuzluk. Size kendimi tanıtırdım ama...Dediğim gibi, kim olduğumu bilmiyorum. Ne saçma, öyle değil mi? Gerçek ben, artık bir ölü. Bunu içten içe biliyorum ama gözlerim tamamen açıldığında, bunu hatırlayacak mıyım? Kesinlikle hayır. Ve aslına bakarsanız, sonsuzluğa gözlerimi kapatırken yaşadığım korku, korku değilmiş. Şu an anlıyorum. Gözlerim tekrardan açılırken. Bu satırlar aramızda kalsın. Kimseye okutma. Ya da söyleme. Veya anlatma. Sır olsun işte. Aramızda. Çünkü gözlerim açılıyor. Bu kelimelerin birini dahi hatırlamayacağım. Bil istedim. İmza: Kim Olduğunu Bilmeyen Kişi.
Başka evrende by ftmhdv_
21 parts Ongoing
"Bir gün kendini okuduğu kitabın içinde bulan bir kızın hikayesi...📚🤫" --- Yüzünde hiçbir ifade yoktu. Ne öfke, ne şaşkınlık, ne de merhamet... Sadece boşluk. Sanki gözlerimin içine bakarken bile beni görmüyordu. Yoksa tam tersi... içimi tamamen okuyordu. Acaba aklından ne geçiyordu? Düşünceleri benimkiler kadar karışık mıydı, yoksa içinde buz gibi bir soğukluk mu vardı? Bilmek istedim... ama bir yandan da öğrenmekten korktum. "Ne oldu, artık kaçmayacak mısın?" dedi, sesi alaycı bir merhametle doluydu. Dudaklarının kenarında küçümseyici bir gülümseme vardı, ama gözleri... Gözleri buz gibi soğuktu. "Hadi, durma. Koşmaya devam et." Sesi yumuşaktı ama içinde tehdit saklıydı. "Seni bulamayacağımı mı sandın?" Bu sefer sesinde alay yoktu. Ciddiydi. Beni gerçekten bulacağına başından beri emindi. "Demek pes ediyorsun." Hayır... Pes etmeyecektim! Durmayacaktım! Bedenimi saran korkuya aldırmadan hızla arkamı döndüm ve koşmaya başladım. Ayaklarımın altındaki zemini hissetmiyordum artık. Ne acıyı hissediyordum, ne soğuğu. Tek bir şey vardı içimde: Korku. Sessizlik içimi kemiriyordu. O yüzden... Dayanamadım.Başımı çevirdim.Orada değildi.Adımlarım yavaşladı. Göğsüm hızla inip kalkıyordu ama bir anlığına, sanki kurtulmuşum gibi hissettim.Sonra...Birine çarptım. Beni aniden kavrayıp sırtına attığında, onun Victor olduğunu fark ettim.Kendimi, rüzgârda savrulan bir yaprak gibi çaresiz ve kaybolmuş hissettim.Kollarım havada savrulurken, çırpınıyor, ama bir türlü kurtulamıyordum...
You may also like
Slide 1 of 10
Kızılcık Şerbeti #wattys2020  cover
Başka evrende cover
Ruh Yarası cover
Şafağın Şarkısı cover
ALFA KRALIN EŞİ  cover
IN ISLAND | TOM HIDDLESTON cover
Tek Dişi Kurt  cover
LOVE OF FOREST AND WATER || NETEYAM SULLY cover
KRALIN KIZI | +18 (Tamamlandı) cover
Cariye'nin İkinci Hayatı cover

Kızılcık Şerbeti #wattys2020

41 parts Complete

Gözlerini ilk açtığında nasıl hissettiğini asla hatırlayamazsın. Gözlerini sonsuzluğa kapattığında da bu duygu hissedilmez gelir sana. Fakat şimdi, Gerçekten anlıyorum. Çünkü biliyorum, hissediyorum ve masum bir bebek değilim. Gerçek adımı, yaşımı, hangi okula gittiğimi, nereli olduğumu, nerede yaşadığımı, ailemi; annemi, babamı...Ailem kaç kişiyse artık, onu bile bilmiyorum. Hatırlamıyorum. Hiçbir şeyi. Hiç kimseyi. Kendimi bile tanımıyorum. Çünkü hissediyorum. Gözlerini ilk kez açmanın ne demek olduğunu hissediyorum. Sonsuzluğa kapatırken gözlerimi...Korkmuştum. Doğrusu bu, yalan yok. Ölesiye korkmuştum. Kendimce çığlıklar atıp haykırmıştım ama...Ama sonra fark ettim ki, bu his mükemmeldi. Rahatlık veren bir duyguydu. Hele bu terim... Sonsuzluk. Size kendimi tanıtırdım ama...Dediğim gibi, kim olduğumu bilmiyorum. Ne saçma, öyle değil mi? Gerçek ben, artık bir ölü. Bunu içten içe biliyorum ama gözlerim tamamen açıldığında, bunu hatırlayacak mıyım? Kesinlikle hayır. Ve aslına bakarsanız, sonsuzluğa gözlerimi kapatırken yaşadığım korku, korku değilmiş. Şu an anlıyorum. Gözlerim tekrardan açılırken. Bu satırlar aramızda kalsın. Kimseye okutma. Ya da söyleme. Veya anlatma. Sır olsun işte. Aramızda. Çünkü gözlerim açılıyor. Bu kelimelerin birini dahi hatırlamayacağım. Bil istedim. İmza: Kim Olduğunu Bilmeyen Kişi.