CAMP BRIDGE: Class of 2008
  • Reads 255
  • Votes 90
  • Parts 40
  • Reads 255
  • Votes 90
  • Parts 40
Ongoing, First published Oct 20, 2020
"Ako gawa sakit. Ikaw, gawa gamot sakit... Kapag binili at ginamit mo ang Matte Lipstick, hindi ka na tatanda. Kailangan mo lang i-maintain ang gamit para manatili ang kabataan. Pero bawal ma-overdose dahil kabaliktaran no'n ang magiging resulta."

Sa pagbubukas ng panibagong school year ay masasangkot sa mand-made pandemic si Princess Lois. Ngunit paano niya masusugpo ang pandemya kung mga respetadong pulitiko at naglalakihang korporasyon ang nasa likod nito? Matutulungan kaya siya ni agent Garry? Paano na ang ugnayan ng Pilipinas at London? Magkakaroon pa kaya ng next school year sa Camp Bridge?
All Rights Reserved
Sign up to add CAMP BRIDGE: Class of 2008 to your library and receive updates
or
#7lipstick
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.