İki ruhun yıllar öncesinden birbirine bağlandığını düşünün. Birbirlerini tanımıyorlar ama aslında bir o kadar da tanıyorlar. Araf'ın soyunda yüzyıllar boyunca ruh eşi denilen ruhların birbirine bağlanabilmesi var. Kader, Araf ile karşılaşır ama Araf, Kader'in gözlerine bakmaz. Çünkü ruhlarının birbirine bağlanmaması gerekiyor. Araf, Kader'in ruh eşi olduğunu anlasa bile Kader hiçbirşey bilmiyor. Asıl kaderin ilk karşılaştıklarından beri onlarla oynadıkları bir oyunu var.
"Araf, cennet ile cehennem arasındaki yer. Kaderinde ne yaşamışsan, neyi seçmişsen araftaki nereye gideceğin belirler. Cennet , Cehennem...
(Türk Mitolojisinden esinlenen yerler vardır.)
Sevmediğiniz yüzünü dahi görmediğiniz bir adamla evlenmek nedir bilir misiniz?
"Abi yapma kurbanın oluyum!"
Ağlayan gözlere abime baktım, baba yarıma en değerlime.
"Ben diyeceğimi dedim, iste yada isteme Azad'la evleneceksin Evin."
...
Mutfağa girip elerimi tezgaha yasladım. Arkamda hissettiğim kara gölge ile kaşlarımı çatıp arkamı döndüm. Uzun boylu, kumral özenle şekillenmiş saçları, yeşil ormanı andıran gözleri ile karşımda duran adama baktım.
"Ne işin var senin burda?"
Elerini cebine koyup rahat bir ifadeyle parmak uçlarında yükseldi.
"Müstakbel karnımı görmek istemiş olamamı?"
Sinirle burnumdan soludum.
"Ben senin o tanıdığın kızlara benzemem bir tane çarparım ağzının üstüne!"
Yeşil hanelerini kısarak baktı yüzüme.
"Bu sözlerini sana yerdireceğim zamanı iple çekiyorum Ceylan gözlü."
Sonda kullandığı hitapla dudaklarımı yaladım. Gözleri dudaklarıma kayınca vücudum gerilmişti...
(İmdadım kitabımı okuduktan sonra bu kitabıma okumanızı tavsiye ediyorum kafanızın karışmaması için.)
Evin ve Azad
(kurgu; yetişkin içerik bulundurur.)