Geluiden die geen mens hoort, behalve ik. Waar ik dag en nacht letterlijk gestoord door wordt. Terwijl ik schreeuwend en huilend in een hoek wordt gedreven, denkt iedereen dat ik psychisch gek ben. Een ongeneeslijke ziekte heerst in mijn hersenen, denkt men. Maar ik weet als geen ander, dat het geen ziekte of aandoening is. Het is een gave, om te horen en voelen hoe die harige poezesnoezen leven. Alleen die dieren lijden geen vredig leven. Ze lijden een leven met angst, pijn en gaos. En het is aan mij om de wereld te laten weten dat ik niet gestoord ben, dat ik in mijn eentje een grote heldendaad heb vericht, wat de wereld zal gaan veranderen.
Waar kan je heen, als zelfs de duisternis niet meer veilig is?
Melody Summers vreest voor haar leven, wanneer ze in de handen valt van degenen die haar al maanden lang achtervolgen. Zelfs haar duistere gave kan haar niet meer redden uit de schrijnende situatie waarin ze beland is. Maar hoop bloeit in onverwachte plaatsten en misschien heeft ze meer dan alleen de nacht aan haar zijde.