Katre ve Kor

Bedeni alevlerin arasındayken öylece durup bana bakıyordu ormanı anımsatan gözleri.. Sanki hiç acı çekmiyordu, sahiden de ateşin ta kendisi olabilir miydi?

"Melisa!" dedi endişeyle. Kaçmamı istiyordu biliyorum. Okyanusa atlayıp kendimi korumamı.. Ama hayır, ben zaten yanmayı bekliyordum..

Ben, zaten yanmayı yeğliyordum..

--

Ah çaresiz katre.. Asla bir şansın yoktu korun karşısında, neydi çaban? Niyeydi?