Mor Bisiklet - Havin Önen - Wattpad

Mor Bisiklet

LECTURES 980
Votes 217
Parties 14

LECTURES 980
Votes 217
Parties 14

acı arkadaşlık arzu aşk cinayet hayat katil kaçış korku lise macera polis psikoloji sır yalan zeka çocukluk ölüm

Hayatı boyunca hiç kimse tarafından sevilmediğini düşünen , hayatın oyunlar oynadığı bir kız. Anne ve babasına bile güvenmeyen biri. Peki 17 yaşında ki bir kız bütün bunlarla baş edebilecek mi?
Ve bunlar yetmiyormuş gibi   hayatı bir gece telefonuna ansızın gelen bir mesajla altüst oluyor.

Kandırılmak ve korku bir araya gelince içinden bir canavar çıkacak.
Eslem Doğan , 11.Sınıf öğrencisi . Ödediği büyük bedelin nedenini bile bilmeden yaşadı . Hayatı yeterince zor değilmiş gibi peşinde bir katil. Eslem'in bu karanlık dünyadan kurtulmak için bir umudu bile yok. Yaşam kalım savaşı , iyi  kötü savaşı.İyiyle kötünün arasında ince çizgide dengede durabilecek mi? Yoksa bir tarafı mı seçecek ?
Eslem hangi tarafı seçecek ? İyi mi yoksa kötü mü?Tous Droits Réservés

acı arkadaşlık arzu aşk cinayet hayat katil kaçış korku lise macera polis psikoloji sır yalan zeka çocukluk ölüm

Table des matières

14 chapitres

Inscrivez-vous pour ajouter Mor Bisiklet à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour

ou

Directives de Contenu

Vous aimerez aussi

DİLSİZ KURT, écrit par AlyaHamdan99

Gerçek ailem x Asker kurgusu önceki kurgumu hiç beğenemedim durdurdum umarım buna devam edebilirim hevesle yazacağım ilk kitabım umarım beğenirsiniz hatalarım illaki olacaktır şimdiden özürr...(kitabın gidişatına göre bxb olabilir)

Yüzbaşı "Kan"🩸, écrit par melek20Erkan

Beni çekiştirmesine izin veriyordum çünkü henüz benim kim olduğumu bilmiyordu ama öğrenecekti beni aniden yere atmasıyla ellerimi yere bastırdım reflekslerim çok iyi olduğu için şanslıydım bana bakıp " Kimsin sen şerefsiz!" demesiyle sırıttım ama yüzümdeki peçeden bunu görmüyordu beni bir terörist sandığı için böyle konuşuyordu ama ona kim olduğumu söyleyemezdim böyle bir emir almamıştım "benim kim olduğumu yakında öğreneceksin işte o zaman bana bu yaptığını sana ödeticem yüzbaşı" dememle gözünün en derinine bakıp meydan okumam onu şaşırtmıştı ama benim kim olduğumu öğrendiğinde daha çok şaşırıcaktı! ... Ben kim'miyim ben Yüzbaşı Alya bozkurt teröristlerin korkulu rüyası nam-ı diğer "KAN" 🩸 { Asker kurgusudur 🪖🇹🇷 } Not: ilk kez kitap yazıyorum yazım yanlışım olursa kusra bakmayın Bu kurgudaki askerler , terörist isimleri ve yerler tamamen hayal ürünüdür .

ARYON, écrit par emilyfrfrf

Bir tarafta gizemin ve ülkenin en büyük kuruluşu olan ARYON un Lideri diğer tarafta koştukça özgür hisseden başkaldıran uslanmaz bir çocuk

KANDANKALE, écrit par shirinimm_1

~ Mardin'in geceye gömülen dar sokaklarında sessiz bir fısıltı dolaşıyordu. Kendi kanından olan herkesin vatan hainliği yaptığı bir evde büyüyen Deniz Efsun, o gece çocukluğunun da, ailesinin de sonsuza kadar yok olacağını bilmiyordu. Belki de içinde bir yerlerde hissediyordu ama yıllardır susturulan sesi, bugün ilk kez ona bir şeyler fısıldıyordu: "Kaç. Eğer kalırsan, yok olacaksın." ~

AL KAN /Kadın asker/, écrit par best_okur

"Komutanım, roket atar!" dedi Halil. Duyduğum sesle eş değer olarak, bir patlama meydana geldi. Nefesim kesilmişti, yaralandığım için değil, timimden ses gelmediği için. Düşünmek istemedim şehit olma ihtimallerini, arızalansın istedim kulaklıkları. Olmayınca olmuyor, demişler. Bağırdım tüm gücümle kulaklığıma, "TİM SES VERİN, HERKES İYİ Mİ!" bu bağırışıma kimsenin yanıt vermediğini anlayınca durdu dünyam. Elimdeki el bombalarını, karşımdaki itlerin üstüne yağdırıdım. Hepsi leş olmuştu, ama volkan timi yok olmuştu. Mevzilendiğim yerden çıktım ve herkesin mevzisine doğru yürüdüm, etrafta bulunan uvuzlar nefesimin cigerlerime batmasını sağlıyordu. Benim timimin parçaları olamazdı onlar değil mi? Oturduğum yere çöktüm ve sırtımı büyük bir kayaya yasladım. Elim göğsümdeki ağrıyı geçirsin diye masaj yapıyordu, ama ben şehitlerimin parçalarını görmüştüm. Bu vatan uğuruna can veren timimi görmüştüm, bu ağrı kalbimde sızı olarak kalacaktı. Iyileşmeyecektim, alışacaktım.

SİYAHİR , écrit par ben1deniz

Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.

Mafyamı +21, écrit par yagmur_yazarr

❗KÜFÜR +18 SAHNELER SMUT FANTEZİ MASTÜRBASYON ŞİDET ARGO SAHNELER BULUNUR❗ 🔞🔞🔞🔞🔞🔞 "Hayat, Defne için sadece üniversite sınavlarını geçmek ve başarılı bir psikolog olmaktı. Ta ki... Aras'ı tanıyana kadar." İstanbul'un prestijli bir üniversitesinde okuyan Defne, içine kapanık, sessiz bir öğrencidir. Hayatında hiçbir zaman risk almamış, hep kuralların içinde kalmıştır. Ama o derse girdiğinde her şey değişir. Aras Demir. Zeki. Karizmatik. Soğuk. Ve... karanlık. Defne, başta ona hayranlık duyar. Sonra bu hayranlık, meraka, yakınlığa ve... başka bir şeye dönüşür. Ama bilmediği bir şey vardır: Aras Demir, aslında salvatore Vitale'dir - İtalya'nın en güçlü mafya ailelerinden birinin varisi ve lideridir. Bir gecede değişir Defne'nin hayatı. Artık dersler, sınavlar, notlar yoktur. Karanlıkta verilen emirler, kanla yazılmış anlaşmalar ve Defne'nin artık geri dönemeyeceği bir yol vardır. "Kimi zaman en tehlikeli adamlar, en güzel gülümseyenlerdir." Aşk mı? Güven mi? Hayatta kalmak mı? Defne artık sadece kendini değil, kalbini de korumak zorunda... "aşk bir mafyanın evinde başlamaz ama orda ölür "

METRUK, écrit par Elfidaboz

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Diye sordu, sakin kalmaya çalışarak. Gözlerini yumdu kısa bir süre, sakinleşmek için. "BEN, SEN YAŞA DİYE KOKUNA HASRET KALMIŞKEN; SEN KENDİNİ NASIL TEHLİKEYE ATARSIN?!" Diye bağırdı. Sinirle gözlerimi kırpıştırdım. "Ben yaşayayım diye öyle mi?" Diye sordum, boş gözlerle. "Ya sen beni nasıl bıraktın? Nasıl?" Diye sordum, merakla gözlerine bakarken. "Annem öldü ya benim! Annem!" Dedim, sesim titremişti. "Benim sana ihtiyacım vardı, yaşamaya değil," dedim sertçe. Bakışlarım ifadesizdi, şuan ona olan sinirim, sevgimden daha fazla. Ne zaman terazi terse döner, o zaman ben ona sarılabilirim. Sinirle kollarımı iki yana açtım. "AL! YAŞIYORUM!" Diye bağırdım. Dudaklarımdan alaylı bir kahkaha döküldü. "Tabii buna yaşamak denirse," dedim. Baş parmağımı tam kalbine yasladım. "Korkaksın sen," dedim, hiç acımadan. Onu arkamda bırakıp odadan çıktım. Asıl benim hikâyem şimdi başlıyordu...

BİNBAŞI'M, écrit par Seva_1234

Nabzına baktım zayıftı ama ölmemişti iki yerinden vurulmuştu çok kan kaybediyordu. Yardım çağırmam gerekiyordu ama telefon burda çekmiyordu bile. Sonra biri kolumdan tuttu korkudan bağırdım. " Kim...kimsin sen" askerdi konuşan. " Benim adım Leyla merak etme sana yardım edeceğim ama telefon burda çekmiyor. Gidip yardım bulmam lazım" bana baktı nefes alış verişi güçlük çekiyor gibiydi yarası ağırdı uyanık olması mucize gibi bir şeydi. "Şimdi izin ver gidip yardım getireyim" ayağa kalkıp gidecekken yine tuttu beni "Buraya nasıl geldin bilmiyorum ama burda kolay kolay kimseyi bulamazsın kumral kız " Benim kumral olduğumu bu karanlıkta nasıl görmüştü..... Binbaşı Kerem Öztürk & Leyla Seyhan

Mesaj | Texting +18, écrit par inci_bsr

Ahu:*Bir fotoğraf gönderildi.* (01.30)

Vous aimerez aussi

Slide 1 of 10

DİLSİZ KURT cover

Yüzbaşı "Kan"🩸 cover

KANDANKALE cover

AL KAN /Kadın asker/ cover

Mafyamı +21 cover

BİNBAŞI'M cover

Mesaj | Texting +18 cover

DİLSİZ KURT

Gerçek ailem x Asker kurgusu önceki kurgumu hiç beğenemedim durdurdum umarım buna devam edebilirim hevesle yazacağım ilk kitabım umarım beğenirsiniz hatalarım illaki olacaktır şimdiden özürr...(kitabın gidişatına göre bxb olabilir)