Karanlık Orman

Karanlık bir geceydi adeta.Dolunay ışıklarını etrafa saçıyordu.Orman sessizdi,beni tedirgin ediyordu bu sessizlik.Mary'le çıktığımız bu orman yürüyüşü sıkıcı geçiyordu.Ondan hoşlanıyordum.Kamptaki kişiler arasından ileri geri konuşması canımı sıkıyordu,ondan hoşlandığım için de bir şey diyemiyordum ve kendimden nefret ediyordum.Her zaman haksızlığa uğrayıp ezilen insanları savundum,ama bu kez bunu yapamıyordum.Onun bu davranışı,onu benden uzaklaştırdı.Neden kendini diğer insanlardan üstün tutuyor ? Neden böyle davranıyor anlayabilmiş değilim.Aldırmadım bu davranışları,geri dönmek istediğini ve üşüdüğünü söyledi.Ben de kafamla onayladım ve üstümdeki ceketi ona uzattım.Sessizlik o kadar hakimdi ki beni korkutmaya başladı.Çalıların arasından gelen hışırtılar bizi iyice tedirgin etti.Gözlerimiz fal taşı gibi açılmıştı,birbirimize dönüp baktık gözleri gözlerime deydiğinde onun gözlerinde gördüğüm tek şey korkuydu.Kampa doğru koşuyorduk.Kampa gittiğimizde etrafta sadece kan vardı.