şimâl ile hâyyam.

tamamlandı.

hâyyam;

tanrı ile aynı içki masasına oturmanın günâhı, kırk kez aynı yerden düşmekse kuyuya, kırk kez düştüğüm kuyudan kırk birinci kez çıkmayı da bilirim.

havva'nı âdem'in omurgasından yaratmakla, âdem'in omurgasında yangın çıkardı tanrı.

yüzyıllardır aynı yangının ortasına on üç kez diz çöktüğümüzden olsa gerek,

âdem'in ateş çıkan kırıklarından yarandı kaburgalarımız.

elimi tut, şimâl.

bu yüzyılın tam ortasında, on dört kez diz çökmemiz gerek, tanrı'ya. -ki bu yazılmamış düzen bozulsun-

hiç düşünme bak, kan kokuyoruz.