Warning: Medyo marereboot ata ang kwentong ito. Medyo jeje kasi ako nung sinulat ko to HUHUBELLS kaso tinatamad pa ako so sorry sa hindi pag-update “Lahat ng tao ay may pinapagdaanan. Lahat may kung ano anong drama. Kaya dapat be kind. Yung iba kasi mas magaling magtago ng mga prinoproblema.” __________ Kita mo ba yung babaeng yun? Parang ang saya niya noh? Nagj'joke joke, ang itsura niya nga eh parang nag-eenjoy siya, na parang she's having a good time pero sa totoo lang namamatay siya sa loob looban, Siya'y nasaktan at pagod na. Pagod na siya sa lahat ng kadramahan, sa pagiging "good enough" at pagod nang mabuhay. Sa kasamaang-palad, siya yung type na babae na ayaw magmukhang "overly-dramatic", mahina at attention seeking kaya ayun kinikeep niya lang sa sarili niya. She acts na parang lahat okay lang kahit hindi. So instead she cries at night. Halos lahat na ata ng may kakilala sa kanya e tingin na siya ang pinakamasayang tao sa mundo. pero sa totoo lang tinatago niya lang lahat ng hinanakit at sakit na kanyang nararamdaman. She’s an extrovert, so in other words madaldal siya. SInusubukan niyang ngumiti kahit ansakit sakit na at siyempre hindi siya nagf'fail. She even tries to keep the people around her happy kasi nga ayaw niya maramdaman ng ibang tao ang nararamdaman niya, And you know what? She’s suffering, because of a guy. She fell so deeply in love with the wrong person. __________ A/N: Eto yung plot “Revelations of an Extrovert” at dahil tinatamad na ako mag-english, tagalog na lang siya. HAHA. Ok. Yun lang po. Eto po yung 1st ko na kwento kaya kung parang ang cliché, sorry na lang at kung may wrong grammar paki correct na lang po. Bear with me nalang. Salamat (: * Ang kwentong ito ay may madaming backstory at madaming characters kaya mejo nakakalito. Halos lahat po ng POV ay kay Skylar. *
9 parts