MUM IŞIĞI VE KARANLIK - dila - Wattpad

MUM IŞIĞI VE KARANLIK

LECTURES 203,823
Votes 7,835
Parties 24

LECTURES 203,823
Votes 7,835
Parties 24

Contenu pour adultes

aksiyon aşk edebiyat evlilik genelkurgu genç gençkurgu gençkız gençkızedebiyatı gerilim gizem hikaye intikam kurgu kurguolmayan kısa kısahikaye macera mafya mizah rastgele romantizm sevgi ölüm şiir

Hırslı, inatçı ve duygusal bir balerin olan, geçmişinin soyut pençeleri arasında kalan, unutmaya çalıştıkça orada sıkışan bir genç kız; Afet Ema Alaca.

Boynunda geçmişinin soyut pençelerine sahip, soyut bir ip varken celladı olan adam, o ipi sıklaştırmak için nöbet tutuyordu.

O nöbet son buluncaya dek geçmişinin perdeleri bir bir aralanacak ve masalının kahramanları, kendi yüzlerini ortaya çıkaracaktı. Tek bir mum ışığı, tüm karanlıkları aydınlatıp Afet'e gerçekleri gösterecek ve masalının başkahramanı sandığı adamın, bir yanılgıdan ibaret olduğunu kanıtlayacaktı.

Afet'in karanlığındaki o mum ışığı; geçmişinin en karanlık gününde, 9. Yaş gününde onun kanlı ellerine bir karanfil bağışlayan çocuktu ve Afet, bunu geç de olsa anlayacaktı.

Bir karanfil, bir mumdu.

>

2024 | MUM IŞIĞI VE KARANLIK

-
-
-

Kapak tasarımı; hayalliruzgarlarTous Droits Réservés

aksiyon aşk edebiyat evlilik genelkurgu genç gençkurgu gençkız gençkızedebiyatı gerilim gizem hikaye intikam kurgu kurguolmayan kısa kısahikaye macera mafya mizah rastgele romantizm sevgi ölüm şiir

Table des matières

24 chapitres

Inscrivez-vous pour ajouter MUM IŞIĞI VE KARANLIK à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour

ou

Directives de Contenu

Vous aimerez aussi

GÜNCE | Gerçek Ailem, écrit par amfoteryazar

Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce Kara, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

İSİMSİZ KÜNYEM, écrit par eliffbulu

Öldüğünde, mezar taşına adı bile yazılmayacak olanlardık. Biz; İsimsizlerdik. Kapak: elirixgraphic / @azraaxsea *Kitap final verdikten sonra, düzenlemeye alınacak. Düzenlemesi bitince tekrar yayınlanacak. Şuan devam ediyor.* 🔗🇹🇷 *İsimsiz Künyem adında ve kurgusunda yazılan tek kitaptır.* Askeri kurgudur.

Anemoia, écrit par Ineffable3107

"Ateş..." Üstüme yürüdüğünde korkuyla geriledim. Geri geri yürürken bir anda sırtım yatakla buluştuğunda hafif gülmüştü. Kalkmama izin vermemek için ağırlığını vermeden üstüme çıktı. "Sen, benim karımsın." Yatağın üstündeki elime ulaşıp parmaklarımızı birbirine geçirdi. "Ne o adamın torunusun ne de o herifin kızısın, duydun mu? Sen benimsin. Benim karımsın." "Bir yıl," dedim, üstüne basa basa. "Bir yıllık karınım, sonrasında izimi dahil bulamayacaksın!" Sesli bir nefes verdiğinde söylediğim her bir kelime dudaklarımızı yaklaştırıyordu, ve ben karşısında nefesimi kontrol etmekte zorlanıyordum. "Göreceğiz bakalım bir yıl mı yoksa bir ömür mü?" Yüzüme iyice yaklaştığında gözlerimi sıkıca kapattım. "Seni gerçekten karım yapacağım günü iple çekiyorum," dediği an sertçe yutkunmuştum. "İşte o gün, gerçekten benimle tanışmış olacaksın."

ARDIÇ (DÜZENLEMEDE), écrit par UMAY_6

Kana bulanmış hatıralar, kanadı kırık kuşlar, üzeri yalanlarla süslenmiş sırlar, kalbi hasta kadınlar ve kırık pusulalar. "Sen benim pusulamsın İzgi. Ben seni kaybedersem yolumu kaybederim." ... Heyecanla gülümsediğinde sandalyeden atladı ve bana doğru koştu. "Teyze!" Dedi neşeyle bacaklarıma yapışırken kafasını kaldırıp bana baktı. "Bitti mi oyun?" Diye sordu merakla. Keskinin yere çömelen heybetli bedeni ayaklandığında ağır hareketlerle bana doğru döndü ve ona doğrulttuğum silahımın namlusuyla karşı karşıya geldiğinde hareketleri durdu. Kalbimi saran pamuk ipliği çözüldü. Ruhuma karışan karanlığının emaresi kalmadı içimde. Kara gözlerinde bir yıkım meydana geldi. "Bitti." Dedim titremememesi için üstün bir çaba sarf ettiğim buz gibi sesimle. Kara gözlerindeki ifade hayattayken cehennemi yaşamama sebep oldu. 02/03/24 KİTAPTA +18 SAHNELER MEVCUT OLACAKTIR! BİLGİNİZE!

GÜLBEŞEKER, écrit par ilahipetekya

İnsanın en masum olduğu dönemi çocuk olduğu zamanlardır, öyle değil mi? Doğru. Fakat eksik. İnsanın en acımasız olduğu dönem de çocuk olduğu zamanlardır. Kimi çocuk sevgiyle arkadaş edinir, oyunlar kurardı. Kimisi ise tek bir korku salmasıyla etrafına toplardı kendi tebaasını. Ben ve benim gibi çocukların sevgi cumhuriyetine karşı, zorbaların korku imparatorluğuydu aslında durum kısaca. Diyelim ki bir zamanlar çocuktuk. Biz de, onlar da. Lisede de mi çocuktuk? Türlü türlü oyunlar kurarken de mi çocuktuk? İnsanların hayatlarında unutamayacağı anılar bırakırken, hafızalarından kazıyarak silmek istemelerine rağmen bunu başaramıyor oluşlarının sorumlusu olurken de mi çocuktuk? Tuvalete kilitlerken, okulun önünde alay konusu ederken, yapmadıkları şeylerle suçlarken ve hatta manipüle ederek kendilerinden bile şüphe etmelerini sağlarken de mi çocuktuk? Değildik. Ne biz ne de onlar. Bunu inkar edecek insanın vicdanı sorgulanmazdı zaten.

DOKUZ OĞUZ, écrit par mavizbek

Kanlı bir yara, barut kokusu içinde kaybolan bedenler. Kan kırmızısına boyanmış hayatlar... Ay yıldızlı bayrağımız göklerde olduğu sürece kanının son damlasına kadar savaşmaya ant içmiş bir asker . "Ölüyüm, çünkü ruhum savaşlar'ın ortasında kayboldu. " Çocukluğunu yaşamayan bütün çocuklara...

AŞK-I MAVERA, écrit par sevincrami

Serinin tüm kitapları, tek kitap şeklinde birleşerek burada yayımlanacaktır. Okuduğunuz klişe/çerezlik asker kurgularından değildir! დ ❛Ben Vatanıma aşığım. Kalbimde ve aklımda ondan başka bir şey yok. Ama sen... Sen delisin. Bir askerin peşinden koşacak kadar delisin. Söylesene; hiç mi akıllanmayacaksın, Nar Çiçeği?❜ დ Asker ve Askeri Psikolog. დ Uzum zamandır kendisine saplantılı şekilde aşık olan Mirza'dan kurtulmaya çalışırken, daha da dibe batar Leyla İzem. Her şey bitti dediği vakitte aniden karşısına çıkan celladı kaçırır onu ve tutsağı yapar. Abisi gibi gördüğü adamın terör örgütünün lideri olduğunu öğrenir kaçırıldığında. Üç ay türlü türlü işkenceler görür, ama yine de boyun eğmez onlara. Üç ay boyunca çocukların, gençlerin ölümüne şahit olur. Umudunu kaybettiği sırada bir mucize olur. Kaçırılıp tutsak edildiği mağaraya gelen Türk askerleri, ona yeniden umudu verir. İsmini bilmediği siyah gözlü bir asker alır onu caninin elinden. O asker sol göğsüne yara alır o gün, Leyla İzem ise sağ elinin avuç içine. Tutsaklığı biten Leyla İzem, ailesinin yanına geri götürülür fakat aklından çıkmaz o siyah hareler. Ona bir borcu var - hayat borcu... Yıllar sonra okuyup askeri psikolog olarak Şırnak'a gelen Leyla İzem, aslında yıllardır rüyasına giren askerine doğru yaklaştığından habersizdi. Peki ya ismini bilmediği kahramanı ile karşılan bu yaralı kızı, tanıyacak mı yıllar önce onu kurtaran asker? Hayat onları nasıl bir sınavın içerisine sokacak..? ~Tüm hakları tarafımdan korunuyor. Her hangi bir (ç)alıntı durumu olursa, gerekli işlemler başlatılacaktır! Kitap kapağını, kendi kitabınızda kullanmanyın! ~YAZIM TARİHİ: 01.08.2023 ~YAYIM TARİHİ: 10.09.2023

DÜZEN , écrit par ArelCemir

[grafik şiddet · kan · ölüm ·] Lina Vatra bir arkadaş, bir asker, bir anne, bir kardeş, bir evlat ve bir suikastçıydı. Yaşamı boyunca bildiği tek şey vardı. Can almak ve bunda en iyisi olmak. Lina, hayatı boyunca tek bir doğruya inandı. Babası, Yusuf Okça'nın doğruları. Fakat karşısına çıkan zorluklar bu doğruları bir bir sorgulamasına sebep olmaya başladı. Düşmanı ve en büyük rakibi olan, gölgelere, korkuya hükmeden bir savaşçıya karşı inandığı her şeyi paramparça ederken bu yolda kaybedeceklerinin bir sınırı var mıydı? Her gün tek tek yeni gerçeklerle yüzleşirken inandığı doğrulara tutunmak ne kadar kolay olacaktı? "Dünya bazen herkese adil davranmıyordu. Hatta çoğu zaman adil davranmıyordu. Eğer adalet istiyorsanız bunu kendi ellerinizle almalıydınız çünkü adalet bir istisnaydı ve hiçbir zaman hak edene uğramazdı."

Ele Başı [DÜZENLENMEDE], écrit par Kocamanhumo

KİTAP DÜZENLENMEYE ALINMIŞTIR KİTAPTA BOLCA KAN VE KÖTÜ ÖRNEK MEVCUTTUR. LÜTFEN MİDESİNDE HERHANGİ BİR SORUN OLAN KİŞİ KİTABI OKUMASIN VEYA AKLINDA CANLANDIRMASIN DONDELNDPSNDKSNPSM 𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙 Rüya Akdoğan, sekiz yaşında ablasının ölümünü görüp onun intikam ateşiyle yanıp tutuşan küçük bir kız. Miran Gök, dörtlü masanın eski ele başı. Türkiye'ye dönüp Dörtlü masaya katılır ve Rüya Akdoğan ile tanışır. "Senin gibi küçük bir kız nasıl olmuş da mafya alemine girmiş?" Bir çocukla konuşur gibi konuştu. Benimle! Rüya Akdoğan ile! Silahımı çıkartıp alnına dayadım. "İşte böyle." Soğuk sesimle ve korkusuz bakışlarımla silahın tetiğini hiç çekinmeden koluna sıktım. "Benimle oyun oynamaya kalkma, Miran Gök. Aklını alırım." 𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙𓆙 "Benim kitabımda iki kural vardır Miran Gök." Gözlerimi seyretmeye başladı. "Aşık olma ve güvenme. Bu iki kurala uydum mu? Ebediyete kavuşurum. Veya ebediyet bana kavuşur." "Daha yirmi beş yaşında küçük bir kızın bu denli yüksek kurallar koyması... hayat acımamış olsa gerek Rüya Akdoğan." Güldüm. "Bunu düşünmek senin haddine değil Miran Gök. Şimdi uzak dur benden." °°°°°°° KİTAPTA CİNSELLİK OLARAK +18 YOKTUR. (Öpüşme sahneleri hariçtir.) KAN, İŞKENCE, ÖLÜM VS. NEDENLERDEN ÖTÜRÜ +18 OLARAK ADLANDIRILABİLİR.

LALO, écrit par guullaarreess63

☘️Günçiçek▪️Fırat☘️ Günçiçek sinirle odaya girdiğinde Gülten'i ve annesinin yan yana buldu. Adımları Gülten'i bulduğunda kadının saçını başını yolmamak için kendimi zor tuttu. "Ne diye geldin yine? Anlamaz mısın? İstemem diyorum! Ne kırkındaki adama varırım ne de kuma olurum. Şimdi kimin adını ağzına aldıysan onunla gidesin. Bir daha kapımıza gelme!" Günçiçek sinirle bağırırken Selma Hanım hızla yerinden kalkıp Günçiçek'in koluna girdi. Kızı sinirlenirsin karşısındakinin yaşına bakmaz saçını başını yolardı valla! "Sen git Gülten, ben sana haber edecem." Gülten hızla yerinden kalktı. Allah var korkuyordu Günçiçek'ten. "Tamam abla," dedi Gülten hızla evden çıkarken. Gülten'in gidişiyle Günçiçek kolunu annesinden kurtarıp karşısına dikildi. Gözlerinde hayal kırıklığı vardı. "Ne haberi ana! Beni babam yaşımda adamlara mı vereceksiniz?" Selma Hanım yanlış anlaşıldığını fark ettiğinde hızla konuştu. "Yok kurban olduğum, yapar mıyım heç? Bu sefer gelen ne baban yaşındadır ne de evli. Bu sefer gelen çevre köyden Fırat Beydir." Günçiçek'in kaşlarını şaşkınlıkla havaya kalktı. Fırat Bey mi? Fırat bey merhameti tanınan bir Beydi. Lakin bir kusuru vardı. Dilsizdi. Hatta bundan dolayı LALO derlerdi Fırat Beye. Günçiçek'in boğazında sert bir yutkunma geçti. Ne yapacaktı? Kabul edecek miydi? Düşündü. Eğer kabul etmezse laflar asla dinmeyecek, diller kız kardeşlerine kadar uzanacaktı. Daha fazla düşünmedi. İçten içe pişman olmamak için dua ederken son sözlerini söyledi. "Kabulümdür. Gelsin Fırat Bey." Yayınlanma tarihi; 04/11/2023 Bitiş tarihi; 04/05/2024 LALO isimli ilk ve tek kurgudur

YAMALI SEVDA , écrit par Betulokssuz

Ben boşanmış öğretmen bir babanın kızıyım. Yıllar önce, ben henüz on yaşındayken tayin edildiği Karadeniz bölgesinde aşık olup evlendi. Beni de beraberinde getirdi elbette, çünkü benim annem sorumsuz bir kadın, beni onun eline bırakmadı. Saf Karadeniz'li kadının bir kızı vardı, kendisi ablam olur Zeynep. Babam ve eşi yıllardır birbirini bulmanın huzurundan mıdır bilmem, sakin ama mutlu bir hayat yaşıyorlar. Ben lisede çıktım buradan. Ankara'da liseyi hemşirelik olarak okudum. Üniversiteyi kazanamadım, bende boş durmayayım, babamın yanına geleyim dedim, geldim. On sekiz, on dokuz, yirmi ve yirmi bir yaşlarımda buralardaydım. Sağlık ocağında yardımcı hemşirelik yaptım. O sıralarda babamın eşi Hanife annenin, ahiretliğinin asker oğluyla nişanım takıldı. Tam düğün arefesinde nişanlım olan Halil Yaman, eski sevgilisi, çok sevdiği kız ona kaçınca beni terk etti. Benim adım Tuğba, ben bu şehirden dargın gittim. Yağmurlu bir günde, onların çaylığında birlikte olmuştuk. O sarhoştu, ben aşk dolu. İkimizde nasılsa evleniyoruz dedik ve olanlar oldu. Sonra dünyam başıma yıkıldı, öyle böyle değil ama. Çok şey götürdü benden Halil Yaman ama özümü unutmayayım, çizgimden çıkmayayım diye bana kızımı bıraktı. Tuğçe sıkı sıkı tutunduğum, kendimi adadığım oldu. Ben onunla hayatta kaldım. Yoksa hissettiğim şeyle ölürdüm. Öyle buruk, öyle yamalı bir sevda.

BİR AVUÇ TOPRAK , écrit par gizzese

❝ Her hikayenin sonu bir avuç topraktır... ❞ 🤎🦌

portakal reçeli 🍊 (Düzenlenecek), écrit par ElifHanerli7

öğle vaktinin en kavurucu olduğu zaman dünyaya gelmişti küçük kız bebek yine aynı zaman ve günde terk edildi bir yetimhane köşelerine atıldı hor görüldü ağladı sesini duyan olmadı düştü kaldıran olmadı saçını okşayan bir el olmadı minicik başıyla hayata tutundu herşeye rağmen bir ailesi olsun istedi peki buldumu o aileyi ya ilerde öz ailesi ortaya çıkarsa doğduğundan beri görmediği annesini görürse? hadi gelin hep beraber Selvinin hayatına göz atalım ❤️❤️❤️

AKÇA, écrit par aynrdq

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

YIKIM SEREMONİSİ SERİSİ (+18), écrit par vebaqst

|+18| BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEK "Çektirdiğin acıya rağmen taştan yüreğim hâlâ seni arzuluyor... ama biliyorum ki sen bana yasaklısın. Yasaklı elmanın Hava ile Adem'e yasaklı olduğu gibi sende bana yasaklısın Lilith... ve ben yasaklı olanı delicesine arzuluyorum." .. 1. KİTAP: Yıkım Seremonisini| Cehennemin Azabı 42 Bölüm 2. KİTAP: Yıkım Seremonisi| Cennetin Düşüşü İhanetin o acı tohumları hayatımın her anında yer edinmiş, filizlenerek beni kendi içinde yok etmişti. İhanetler o kadar ağırdı ki küçük bedenim bir ateşin içinde yanarak yok olmuştu. Ben ateş lordunun kızıydım ve ateş lordunun kızı ateşler içinde yanarak canından olmuştu. Ateş Tanrıçası Catherina olarak öldüm ve Cehennem Tanrıçası Lilith olarak tekrar dirildim. Beni yaktıkları bu yok edici ateş şimdi onları küle çevirecek, cehennemi yaşatacaktım. Benim sesimi kısanları, ruhumu tutsak edenleri, benden kimliğimi alanları ve yüreğime ihanetin zehrini bırakan herkesi yerle bir edecektim. Ben Lilith, günahın kadınıydım, günah benim ruhum, şeytan ise benim eşimdi. ... Başlama Tarihi: 09.06.2023 1. Kitap Bitişi: 07.03.2024

BİR MEZAR, écrit par kizilyakamoz22

"Ki ben artık herşeyini kaybetmiş bir kızdım. Her bir yanım kimsesizdi. Ailem gitmişti benim. Ve bizi ayıran ölümdü. Ölümün çaresi yoktu ki." Liya bir gün dayısıyla kavga eder ve tek sığınağı olan mezarlığa,ailesinin yanına gider. Oradan ayrılırken bir şehit mezarı görür. Abisinin de asker olmak istediğini hatırlar ve gözleri dolar. Elinde kalan çiçekleri o mezara bırakır. O sırada ise yüzbaşı ve tüm tim onu izlemektedir. "Bu kız kim ve neden kardeşimin mezarının üstüne çiçek bırakıyor."der Yüzbaşı. Yüzbaşının hiç akrabası yoktur. Kıza baktığında birşeyler anımasamaya çalışır fakat olmaz. Birkaç yıl önce işkenceye uğradığı için hafıza kaybı yaşamaktadır. Liya ve Yüzbaşının geçmişi bir tarafta dururken gelişen tatsız bir olay onları tanıştırır. Hoşgeldiniz benim biricik dünyama. Dünyamıza...

AKVA, écrit par lemveli

"Ne işin var burada?!" Kalbim teklerken, "Kaplan Giray," diye fısıldadım zorlukla. Asıl onun burada ne işi vardı? "Güzelim," dedi bana doğru bir adım yaklaşırken. Yeşil gözlerinde hem şaşkınlık hem de endişe vardı. "Şu an sana açıklamayacağım bir durum var. Acil burayı terk et." O... Polis miydi? "Ben," diyebildim titrek sesle. "Anlayamadım." "Anlama," dedi aceleyle ve beni uzaklaştırmak için elini belime getirdiğinde giydiğim bombayı hissetti. Kaplan Giray dondu. Bedeni kaskatı kesilirken, "Hayır," dedi. Elini anında çekmişti. "Olamaz bu." "Uzak dur benden." "Sen değilsin," dedi ama bu söylediğine kendisi de inanamıyordu. "Sen olamazsın." Yutkunamadım ve bir adım geriye gittim. "Yalvarırım sana. Uzaklaş." Kaplan tereddüt dahi etmeden bana silahını doğrulttuğunda aynı anda birkaç kişi bağırıyordu insanların burayı terk etmesi için. Kaos. Sesler birbirine karışırken etraftaki tüm sivilleri uzaklaştırdılar ve en sonunda alanda sadece polis ve muhtemelen istihbaratçılar kaldı. Herkesin hedefi bendim. Kulağımdaki o korkunç ses, "Daha iyi," dedi. "Hepsi asker, polis ve istihbaratçı. Sivillerden daha etkili bir darbe olur bu..." Kaplan Giray'a baktım çaresizce. Gözlerinde kocaman bir hayal kırıklığı vardı ama bedeni bu duyguya teslim olmamış gibi bana silah doğrultuyordu. Fakat eli... Eli titriyordu çok az ama bunu sadece dikkatlice bakan biri fark edebilirdi.

İSYANDAN AKOR, écrit par mavimsu_

O kurtların göğsünde ateş vardır. Dağları aşıp ovaya iner, geceleri gündüze çevirirler. İşte böylece, yolunu o ateşten bulan bir ekip. Beyinleri vatanın toprağıyla yıkanmış, alaycı bir ekip... (İsyankarlar Komandosu) -Amacınız nedir, asker? -İsyan, komutanım. -Aferin, asker...

LAVENA, écrit par lavesyas

Çocukluğu yarası olmuş, yarasını göğüs kafesinde taşımak zorunda bırakılmış herkese. Yaranı yaralama, izini taşı daima ama asla kanatma. Ruhundaki yaraları, yara bantlarıyla kapatmaya çalışma, yara bantları izler kadar güçlü değildir. Kimse kapatmasa bile yaranı, sen sarmaya çalış, kanatmaya çalışma. Alena Balım gibi yaranı kanatmaya mahkum olma. Bırak dikiş izlerine takılı kalmayı, onlar senin ilk vazgeçişin olsun. LAVENA. ୨ৎ ❝Ölmekten korkan o küçük kız, o gün ölmek için tanrıya yalvardı.❞ DİZİLİM SERİSİ. 190824

UMUT YILDIZI, écrit par ilahipetekya

Kehanetlere inanır mısınız? Ya da aşka? "Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır." Der Orhan Pamuk. İşte bu yönüyle aşk, kehanetten ayrılır. Önceden bilemezsiniz aşık olacağınızı. Sezemezsiniz. Seçemezsiniz. Bir parçam haline gelen tarot kartlarım bile aksini söylerken kalbim delicesine onu istedi. Kapıldım rüzgarına. Savruldum ayazında. İşte o gün anladım. Aşk denilen illet, tüm kehanetleri önünde diz çöktürecek bir kudrete sahipti.

Vous aimerez aussi

Slide 1 of 20

GÜNCE | Gerçek Ailem cover

İSİMSİZ KÜNYEM cover

ARDIÇ (DÜZENLEMEDE) cover

GÜLBEŞEKER cover

DOKUZ OĞUZ cover

AŞK-I MAVERA cover

Ele Başı [DÜZENLENMEDE] cover

YAMALI SEVDA cover

BİR AVUÇ TOPRAK cover

portakal reçeli 🍊 (Düzenlenecek) cover

YIKIM SEREMONİSİ SERİSİ (+18) cover

BİR MEZAR cover

İSYANDAN AKOR cover

UMUT YILDIZI cover

GÜNCE | Gerçek Ailem

Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce Kara, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)