Ako si Drew (Ang Buhay ng Isang Otaku)-ON HIATUS
  • Reads 1,018
  • Votes 20
  • Parts 14
  • Reads 1,018
  • Votes 20
  • Parts 14
Ongoing, First published Oct 22, 2012
Reality is full of twist and turn. It is a game where failing is not an option. Its hard, its painful. That is why we want an escape. My escape? Anime. I'm an otaku. I live in the very pages of manga i read and the very scene of evey anime I watch. Pano kung isang araw kailangan mong harapin ang reyalidad na iyong tinatakasan? How will you deal with it?
Run? or face it the otaku way?




Adik ka ba sa anime? Manga? Jpop? Jrock? 

Alternate reality mo din ba ang anime?

May boyfriend ka din ba na pogi, mayaman, matalino at higit sa lahat 2-dimensional?

Pangarap mo din bang maging crew ng Thousand Sunny o maging Shinigami ng Soul Society o maging shinobi ng Konoha?

Meet Drew at ang kanyang gang ng mga otaku. 

Ang babaing nangangarap din tulad mo.

Ang babaing walang pakialam sa totoong mundo at 3-dimensional na lalaki.

Until she meet him..
All Rights Reserved
Sign up to add Ako si Drew (Ang Buhay ng Isang Otaku)-ON HIATUS to your library and receive updates
or
#148otaku
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.