Hapsedilmemin 7. günü olmasına rağmen bana asırlar gibi geliyordu, ama her ne olursa olsun vazgeçmeyecektim kaçıp kurtulmanın bir yolunu bulacaktım, bu cehennem ne kadar derinde de olsa pes etmek gibi bir niyetim yoktu. Hiçbir zaman da olmayacaktı çünkü ben Arlen Su Ateşim bu dipsiz kuyudan eninde sonunda kurtulacağım ve umudumu asla kaybetmeyecegim... Arlen su Ateş 22 yaşında uluslararası bir tercümanlık okulunu bitirir. Ailesi onu Ispanya'ya göndermek ister lâkin Arlen ülkesinde kalmak istiyordur, Arlen 'in ailesinden kaçmak isterken düştüğü çukur ise başlı başına bir kaostur bakalım Arlen bu çukurdan çıkabilecek mi yoksa sonsuza kadar orda mi kalacak ? Bazı şeyleri yenmek için sadece umut mu gereklidir yoksa güçtemi lazımdır insana? ~Arlen Su Ateş ~All Rights Reserved