ASİL ŞEYTAN

~ASİL ŞEYTAN~
Beni belimden tutup kendine çekti. Dudaklarıma yapıştı. Sanki kaybetmekten korkuyor gibiydi.
"Seni istiyorum güzelim. Sadece seni..."
Az önceki kalpsiz adamdan eser yoktu. Bedenlerimiz adete birbirlerine tutuklu gibiydi.
Yutkundum ve konuşmaya başladım.
"Ama"
Sözümü kesti ve devam etti,

Gözlerimin içine baktı. Alnını benimkine dayadı. Elleri hala belimdeydi. "Artık benimsin." Seni benden kimse alamaz..."
Peki Ben? Lanet olası adam aklımdan çıkmıyordu. Aramızdaki tutuku şiddetini git gide arttırmaya yeterdi.
Canımı yakarak beni seven bir şeytandı o. Ama ben o şeytanı istiyorum.
Acı çekeceğini bilerek onu istedim. Gözlerindeki vahşi karanlık içindeki öfkeyi yansıtıyordu.
Ateşi beni de yakacaktı. İkimizin de bilmediği bir şey vardı.
Ben o ateşin ta kendisine aşıktım.
Acıdan kıvranacağımı bilerek. Karanlıktaydım.

Dilhun...

"Sen karanlıktasın güzelim. Bense karanlığın ta kendisiyim..."

Lokal Bir Hissizlik Tabakası

Sabahı olmayan geceler var. Tükeniyorum. Hayalet bir bıçak yarası, beni benimle yakaladığı en ufak karanlık odada yakama yapışıyor. Canımı yakıyor ama o şeytanın içinde bir melek yaşıyor...